Ο σαλιγαρος είχε γεννηθεί πριν από δύο χρόνια κάτω από τη ρίζα ενός κλήματος .Ήταν τόσο μικρός και είχε τόσο λεπτό όστρακο ,που θα μπορούσες να ιδείς μέσα απ' ευτο την μικρούτσικη καρδιά του να κτυπά .Μεγάλωσε μέσα στο βασίλειο τον σαλατικών ,ζυγίζε 20 γραμμάρια και είχε μάκρος 4 πόντους ανάστημα ωραίο για ένα σαλιγκάρι .Πηγενε σέρνοντας το μακρύ πόδι του και άφηνε πάνω στα χορτάρια μακριές ασημένιες κορδέλες.Στο μεταξύ φροντίζε να αποφεύγει της μεγάλες λακούβες νερού, για τη καμία φορά συμβαίνει να χαθεί ένα σαλιγκάρι επειδή δεν μπόρεσε να ξαναβγεί στην άκρη της λακούβας .Ξαφνικά είδη ένα λάχανο ,ένα υπέροχο λάχανο ,στην μέση μιας πρασιάς ,που το μασούσε ένας γυμνοσάλιαγκας .Ο σαλίγκαρος άρχισε να σκαρφαλώνει στα κατσαρά φύλλα και να τα μασούλα με όρεξη ,όταν ένιωσε κάποιο χέρι να του κοβι το πρόγευμα και να τον metaferei στον αέρα .Ανάμεσα σε δύο φύλλα δεν κατάλαβε τίποτα ,αλλά μέσα στο χεροκοφινο κατάλαβε πολλά πράγματα .Δυστυχισμένε σαλιγκαρε ! Του χρειάζονταν μεγάλη ταχύτητα ,για να σωθεί από δόντια εκείνου που θα τον έτρωγε .Ωστόσο κατάφερε να ξεφύγει ανάμεσα από της βέργες του χεροκοφινου ,κατέβηκε όσο μπορούσε μπορούσε πιο γρήγορα ,τρέχοντας δηλ .με ταχύτητα 110 μ .(!)την ώρα ,κι έφτασε στον τόπο που γεννήθηκε ,στο αμπέλι .Όταν από την ξηρασία τα χορτάρια δε δροσίζονται από λίγη πρωινή δροσιά ,ο σαλίγκαρος θρονιάζεται στον κορμό κανενός δένδρου και περιμένει ...τη βροχή .Τη θ' γαπογίνει όμως το χειμώνα ?όπως οι άνθρωποι ,έτσι θα κλειστεί και αυτός στο σπίτι του ,θα κουλουριστεί στο βάθος και θα κλείσει την είσοδο με μια λεπτή στρώση από ξερό σάλιο και από ασβέστη . Αν ο σαλίγκαρος δεν τελειώσει τη ζωή του στο τραπέζι κανενός καλοφαγά,θα περιμένει τη στιγμή που θ' ανοίξει τα πορτοπαράθυρα του στον πράσινο ανοιξιάτικο κόσμο...
