Το παραμύθι μιας αγάπης!!!

ECHO

vicky 1

VICKY DIRILIS

animated step by step footprints animated step by step footprints animated step by step footprints animated step by step footprints

💙💜❤🤍💛💚🤎🖤💙💜❤🤍💛💚🤎🖤💙💜❤🤍💛💚🤎🖤💙💜❤🤍💛💚🤎🖤💙💜❤🤍💛💚🤎🖤💙🤎💙

Preview

🍁💮🌻🌼🌷🌺✿❋🌺🌷 VICKY"SRADIO FROM NY U.S.A 🌼💮✿❋🌺🌷🌼🌻💮🍁

🍁💮🌻🌼🌷🌺✿❋🌺🌷 VICKY"SRADIO FROM NY U.S.A 🌼💮✿❋🌺🌷🌼🌻💮🍁
Εδώ μπορείτε να ακούσετε τα ομορφότερα τραγούδια 24/7 🦋💐 χτυπάτε την φωτο και θα ανοίξει η σελίδα με το ράδιο μας🌺!

🌻🍁🌺🌷🌼💮✿❋🌺VICKY"S RADIO 🌷🌼💮✿🌺🌷🌼🌻🍁


ΕΛΛΗΝΕΣ

🌻🍁🌺🌷🌼💮✿❋🌺🌷🌼💮✿🌺🌷🌼🌻🍁

Photoshoppng Frames Wallpapers Designs Small Flower - Html@pngkey.com

Tuesday, December 28, 2010

Να τα πούμε ;

Η παράδοση που ζούμε...
Όσο κι αν οι εποχές αλλάζουν και εκατομμύρια γενιές διαδέχονται η μία την άλλη, δημιουργώντας καινούριους πολιτισμούς και κοινωνίες, οι άνθρωποι, ανά τον κόσμο και ανέκαθεν, επιμένουμε, κάποιες μέρες του χρόνου, να σταματάμε τα ρολόγια και να καταργούμε τον μεταξύ μας χρόνο. Έθιμα, με χιλιάδες χρόνια ζωής, που ζωντανεύουμε έστω για λίγο, κρατούν σφιχτή την μακραίωνη αλυσίδα του πολιτισμού μας.
Ας πούμε πως αυτό είναι μέρος μιας σιωπηρής μας "συμφωνίας": να παραδίδουμε ο ένας στον άλλον (γι' αυτό και η λέξη "παράδοση") τη σκυτάλη που, με φροντίδα, κάποιοι πρόγονοί μας δημιούργησαν αλλά και ν' αφήνουμε σ' αυτήν κάποια δικά μας δαχτυλικά αποτυπώματα...

ΚΑΛΑΝΤΑ
Ένα απ' τα ωραιότερα έθιμα είναι τα κάλαντα ή "άσματα Αγερμού",   , η μαγευτική μελωδία των γιορτών του Δωδεκαημέρου. Η ιστορία τους, γεμάτη μυρωδιές και θύμησες από φρεσκοασβεστωμένες αυλές, κόκκινα παιδικά μαγουλάκια και λογιών λογιών φωνούλες που ξεχύνονται στους δρόμους μπερδεμένες σε γλυκόηχα γιορτινά "τρίγωνα", φιλέματα, μποναμάδες και παινέματα, μπορεί να μας παρασύρει σε ένα νοσταλγικό και μακρινό ταξίδι....

 ειρεσιώνη (www.iresioni.gr)Στα χρόνια της "ειρεσιώνης"

Στην αρχαία Ελλάδα, πολλούς αιώνες πριν τη γέννηση του Χριστού, κάποιοι "παίδες αμφιθαλείς" , ξεχύνονταν στους δρόμους, δύο φορές το χρόνο, όταν γιόρταζαν τα Πυανέψια ή τα Θαργήλια  , με "ειρεσιώνες"στα χέρια, δηλαδή κλαδιά ελιάς ή δάφνης, στολισμένα με κομμάτια μαλλιού και καρπούς και τα κρεμούσαν στην πόρτα τους (όπως ακριβώς θέλει ένα πανάρχαιο έθιμο του Πόντου ή όπως κρεμάμε σήμερα τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια). Εκεί θα έμεναν μέχρι το επόμενο έτος, όποτε θα καίγονταν σε τελεστική φωτιά (όπως καίμε κι εμείς τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια στις φωτιές του Αη-Γιάννη).
Ως "ειρεσιώνη" ονομάστηκε και το τραγούδι που έλεγαν τα παιδιά, στη διαδρομή, από σπίτι σε σπίτι. Παρατηρείστε τους επόμενους στίχους, που φέρεται ότι τραγούδησε στη Σάμο, κατά το έθιμο της ειρεσιώνης, ο Όμηρος:

"Δώμα προσετραπόμεσθ' ανδρός μέγα δυναμένοιο,
ος μέγα μεν δύναται, μέγα δε βρέμει, όλβιος αιεί.
Αυταί ανακλίνεσθαι θύραι πλούτος γαρ έσεισι πολλός,
συν πλούτω δε και ευφροσύνη τεθαλυία, ειρήνη τ'αγαθή...
Όσα δ' άγγεα, μεστά μεν είει κυρβαίη δ' αεί
κατά καρδόπου έρποι μάζα,
νυν μεν κριθαίην εώπιδα σησαμόεσσαν..."


Δηλαδή:

"Ερχόμαστε στο σπίτι ενός πλούσιου νοικοκύρη. Αφήστε τις πόρτες ανοιχτές, γιατί μπαίνει ο Πλούτος και μαζί του η Χαρά και η Ειρήνη
Να 'ναι γεμάτα πάντα τα σταμνιά του
και στη σκάφη του ζυμώματος το ζυμάρι να φουσκώνει ψηλά.." 


Ευχές και παινέματα για το σπιτονοικοκύρη, όμοια των κατοπινών παραδοσιακών μας καλάντων:

"Στο σπίτι ετούτο πού' ρθαμε του πλουσιονοικοκύρη
ν' ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα
να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη .."
 (Θράκης)


Από τις calendae στα κάλαντα 

Μεχρίς ότου ωστόσο φτάσουμε από τις αρχαίες ειρεσιώνες στα σημερινά κάλαντα, μεσολάβησε μια ιδιαίτερα σημαντική περίοδος για τη σημερινή διαμόρφωση των καλάντων..., τόσο σημαντική ώστε κατόρθωσε να τους χαρίσει ακόμα και το όνομα που έχουν σήμερα.

Στα αρχαία ρωμαϊκά χρόνια, κάθε μήνας διαρκούσε όσο μία περίοδος περιφοράς της σελήνης γύρω από τη γη (σεληνιακοί μήνες). Στην αρχή καθενός απ' αυτούς τους μήνες, οι ρωμαίοι συνήθιζαν να γιορτάζουν τις λεγόμενες "calendae" (που μεταφράζεται: "νεομηνίες". Ο Κάλανδος, σύμφωνα με τη ρωμαϊκή παράδοση, ήταν ένας από τους τρεις αδελφούς που έσωσαν τη Ρώμη. Οι άλλοι ήταν ο Νόνος και ο Ειδός). Η πιο εντυπωσιακή δε από όλες τις γιορτές των νεομηνιών, ήταν οι Καλένδες του Ιανού (δηλαδή του μήνα Ιανουαρίου. Τότε, πέραν απ' το γλέντι και την ανταλλαγή των δώρων, οι άρχοντες αναλάμβαναν τα καθήκοντά τους, σε μια πανηγυρική τελετή
από τις calendae στα κάλαντα
Aπό τις calendae στα κάλαντα


[Η φράση, σήμερα: "παραπέμπεται στις καλένδες" σημαίνει κάτι που διαρκώς αναβάλλεται, ώστε δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ποτέ κι αυτό γιατί, εφόσον στους Έλληνες δεν υπήρχαν καλένδες, όταν παραπέμπω κάποιον σ' αυτές, τον παραπέμπω σε ημερομηνία που δεν υπάρχει (αλλιώς:στο "μήνα που δεν έχει Σάββατο")]

Ετυμολογικά τουλάχιστον, από 'κει κρατούν τα "κάλαντα". Και δεν είναι να απορεί κανείς, καθώς είναι γνωστό ότι οι χριστιανοί, προκειμένου να εξοβελίσουν από τη ζωή τους κάθε τι που θύμιζε τον ρωμαϊκό κόσμο, απ' τον οποίον καταδιώχθηκαν άγρια, χρησιμοποιούσαν, με διαφορετική νοηματοδότηση, λέξεις που σχετίζονταν με τελετουργίες ειδωλολατρικών ρωμαϊκών εορτών αλλά και επέλεγαν να γιορτάζουν τις δικές τους, σε ημερομηνίες αντιστοίχων μεγάλων και λαμπρών ειδωλολατρικών.

Ενόψει όμως του ότι οι προχριστιανικές τελετουργίες είχαν για τα καλά διεισδύσει στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων της εποχής των πρώτων ρωμαϊκών χρόνων, η χριστιανική εκκλησία έπρεπε να βρει μια συμβιβαστική λύση. Διατήρησε γι' αυτό τα περισσότερα λαοφιλή αρχαία έθιμα, υπό άλλη όμως μορφή...


25 Δεκεμβρίου-1η Ιανουαρίου

Προκειμένου λοιπόν η Εκκλησία να απαλείψει την επίδραση της μιθραΐκής λατρείας του Ήλιου, που γινόταν κάθε 25 Δεκεμβρίου, καθώς και της εορτής καθώς και των εορτών τωνΣατουρναλίων και των Μπρουμαλίων, ενόψει της Bruma, δηλαδή του χειμερινού ηλιοτροπίου, η οποία εορταζόταν με ιδιαίτερη λαμπρότητα από τους εκχριστιανισμένους Έλληνες του Βυζαντίου ως και τον 12ο αι. , καθιέρωσε, ήδη από το 354 μ.Χ, την ίδια ημέρα, τον εορτασμό της Γέννησης του Χριστού, ο οποίος όχι τυχαία ονομάστηκε "ο Ήλιος της Δικαιοσύνης,...ο δίδων το φως εις τον κόσμον".

Σκηνή από αρχαία ρωμαϊκά Σατουρνάλια (www.mpa.gr)
Σκηνή από αρχαία ρωμαϊκά Σατουρνάλια (www.mpa.gr)


Προκειμένου επίσης να αποδυναμώσει τη γιορτή των Καλάνδων της Πρωτοχρονιάς αλλά και την αρχαία γιορτή προς τιμήν του Πανός, τα Βοτά , προτίμησε να μεταθέσει την αρχή του χρόνου, από τις 25 Δεκέμβρη, όπου την είχε προσδιορίσει αρχικά, στην 1η Ιανουαρίου και όχι μόνο αυτό, αλλά, ενώ στην αρχή την ονόμασε μέρα νηστείας, υποχρεώθηκε τελικά να υποκύψει στη δύναμη του εθίμου που απαιτούσε κάθε πρώτη του έτους "τας ευωχίας και τους πότους, την κυβείαν και τ' αμοιβαία επί τω νέω έτει δώρα, τας μεταμφιέσεις, τους αγυρμούς ομάδων παίδων ή και ενηλίκων αδόντων τα κάλανδα.."
Βυζαντινό λόγιο και λαϊκό ύφος 
Στο πλαίσιο αυτό, σημαντικοί λόγιοι, κατά το Βυζάντιο, ανέλαβαν να δημιουργήσουν κάλαντα, με καθαρά χριστολογικό περιεχόμενο.
Αυτό εξηγεί γιατί πολλά από τα κάλαντα έχουν λόγιο ύφος και βασίζονται σε εκκλησιαστικούς ύμνους:
"¶ναρχος Θεός καταβέβηκεν και εν τη Παρθένω κατώκησεν
Έρουρέμ,...Χαίρε ¶χραντε...
Βασιλεύς των όλων και Κύριος, ήλθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι "
 (Πόντου)
ή

"Από της Ερήμου ο Πρόδρομος, ήλθε του βαπτίσαι τον Κύριον
Βασιλέα πάντων εβάπτισεν, εις τον Ιορδάνην ο Πρόδρομος..."
 (Βυζαντινό Φώτων)
ή
"Εις αυτό το Νέο Έτος, Βασιλείου εορτή,
ήρθα να σας χαιρετίσω με την πρέπουσα αυτή..."
 (Καλύμνου Πρωτοχρονιάς)
Την ιδέα μιμήθηκε ο απλός λαός, δημιουργώντας στιχουργικά διαμάντια με το ανεπιτήδευτο αλλά ασύγκριτα γοητευτικό και πρωτότυπο ύφος του...:

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς 1964 Μουσικοδιδάσκαλος Φάκας Θ, Πηγή Αρχείο Φάκα Θ. (www.protiserron.gr)
Κάλαντα Πρωτοχρονιάς 1964 Μουσικοδιδάσκαλος Φάκας ΘΠηγή Αρχείο Φάκα Θ. (www.protiserron.gr)
"Χριστός γεννιέται σα νιο φεγγάρι, σα νιο φεγγάρι σαν παλληκάρι
Χριστός γεννιέται χαρά στον κόσμο, χαρά στον κόσμο στην οικουμένη..."
 (Θράκης )
αλλά ακόμα και περιπαιχτικά, όπως:
"¶γιος Βασίλης έρχεται 'πο πίσ' απ' το Καμάρι,
βαστάει μυτζήθρες και τυριά, βαστάει κι ένα κυνάρι..."
 (Φούρνων Ικαρίας)
Kι αν ο νοικοκύρης δε δώσει μπουναμά; 
....τα παιδιά βρίσκουν να τραγουδήσουν κάτι και γι'αυτόν..:
Στο έθιμο της αρχαίας "ειρεσιώνη" του έλεγαν:
"Ει μεν τι δώσεις ει δε μη, ουχ εστήξομεν
ου γαρ συνοικήσοντες ενθάδ' ήλθομεν"

Δηλαδή:
"Είτε μας δώσεις κάτι, είτε όχι, εμείς δεν θα καθίσουμε
διότι δεν ήλθαμε να συγκατοικήσουμε εδώ...

Κι αργότερα:
"Αφέντη μου στην κάπα σου χίλιες χιλιάδες ψείρες.
¶λλες γεννούν άλλες κλωσσούν κι' άλλες αυγά μαζώνουν..."

ή
"Εσέ Κυρά η ομορφιά, γρήγορα να σ' αφήσει..." 
ή
"Την κόρη σου την όμορφη βάλτηνε στο ζεμπίλι
και κράτησέ την αψηλά να μη τη φαν' οι ψύλλοι"

ή
"Μωρή ψειργιάρου, ψειργιαρού και ψειροκινιδιάρα
που βάζεις πέντε δάχτυλα και βγάζεις δέκα ψείρες"

ή
"Εσένα πρέπει αφέντη μου, τορβάςκαι δεκανίκι
να σε τραβάνε τα σκυλιά και πέντε δέκα λύκοι"
....
Μεταμφιέσεις
Ένα από τα πιο διαδεδομένα επίσης έθιμα των Χριστουγέννων, σχετικό με τα κάλαντα, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, είναι οι μεταμφιέσεις, κατάλοιπα αρχαίων διονυσιακών μεταμφιέσεων αλλά και ρωμαϊκών, της εορτής των καλάνδων ή των Σατουρναλίων!

Μασκοφόρος από τη Σκύρο (Αnnual of Br.School at Athens 9 (1940.73)) Από το βιλβίο του Γ.Μέγα ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Σκοπός τους είναι ο εξευμενισμός κάποιων υπερφυσικών δυνάμεων, που πίστευαν κυρίως οι παλιοί ότι καθόριζαν τις μοίρες των ανθρώπων. Οι μεταμφιεσμένοι, που συνήθως παίρνουν τη μορφή άγριων ζώων ή αγροίκων πολεμιστών ή άλλων προσώπων, όπως γαμπρός, νύφη, αράπης, γιατρός, καπετάνιος, "αλής", "καλικάντζαρος" κ.α., περιφέρονται, ανά ομάδες, συνοδεύοντας τους νεαρούς καλαντιστές και τραγουδώντας μαζί τους. Είναι, ας το πούμε, οι αγυρμοί των ενηλίκων.
Οι πιο γνωστές ομάδες μεταμφιεσμένων είναι τα "ρογκάτσια" ή "ρογκατσάρια" ή "λογκατσούρια"(που σημαίνει δέρματα ζώων - ονομασία που οφείλεται στον τρόπο μεταμφίεσης των συμμετεχόντων) της Μακεδονίας και Θεσσαλίας, οι "Μπαμπαλιάρηδες" της Θράκης και οι"Μωμόγεροι" του Πόντου.

μωμόγεροι (www.apodimos.com)
Mωμόγεροι (www.apodimos.com)
Οι "ρογκατσαραίοι", καλυμένοι με προβιές (ρογκάτσια=προβιές), περιδεμένοι με κουδούνια και με χοντρά ραβδιά στα χέρια, οι "μπαμπαλιάρηδες", ντυμένοι με κουρέλια (μπάμπαλο=κουρέλι) και οι "μωμόγεροι", με γέρικη μορφή, τομάρια λύκων ή τράγων και με σπαθιά στα χέρια, τριγυρνούν, συνοδεύοντας τους καλαντιστές, ψευτοπαλεύουν μεταξύ τους, γυρεύουν χρήματα και τρομάζουν τον κόσμο, όπως οι κακές δυνάμεις του χειμώνα και του σκοταδιού αλλά και οι ψυχές των νεκρών , τις οποίες, μέσω της μεταμφίεσης επιδιώκουν να εξευμενίσουν .
Για τις ψυχές η σχετική δοξασία είναι πλούσια. Συνήθως ταυτίζονται με τους καλλικάντζαρους ήλυκοκατζαραίους-σκαλικατζέρια-καρκαντσέλια-κακανθρωπίσματα-κωλοβελόνηδες-βερβελούδες-παγανά-πλανήταρους-καλλισπούδηδες-ζούζουλα κ.α. ονόματα που τους έχει δώσει ο λαός μας, που συγγενεύουν είτε με το βυζαντινό "Βαβουτζικάριο" είτε με τις "κύρες", τις ψυχές του ¶δη που ανέβαιναν στη γη, στη διάρκεια των Ανθεστηρίων, προς τιμήν του Διονύσου, παιδεύοντας τους ανθρώπους. Ήταν τόσο ισχυρή μάλιστα αυτή η δοξασία, ώστε οι άνθρωποι, ήδη από την αρχαιότητα, προκειμένου να εξευμενίσουν αυτές τις ψυχές, ετοίμαζαν, ως προσφορά, "μελιτόεσσες", μικρές μελόπιτες, πιθανοί πρόγονοι των "μελομακάρονων".
Μαγικό ραβδί...
Χαρακτηριστικό είναι το ραβδί που χρησιμοποιούν, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, οι καλαντιστές, απόρροια κι αυτό της "ειρεσιώνης" ή του βακχικού "θύρσου", ραβδιού των μυστών των διονυσιακών τελετών, με μαγικές ιδιότητες, στολισμένου με κισσό και φύλλα αμπελιού ή ακόμα και αυτών των ράβδων των ποιμένων της Βίβλου.
Στη Θράκη και τη Μακεδονία, στα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς, τα παιδιά κρατώντας τις λεγόμενες"σούρβες", χλωρά κλαριά κρανιάς, τα οποία, λεγόταν πως είχαν μαγικές ιδιότητες, "σούρβιζαν"είτε καρπούς, για "γόνιμη χρονιά" είτε την πλάτη συγγενών και φίλων, λέγοντας:
"Σούρβα! Γερό Κορμί, γερό σταυρί, σαν ασήμι, σαν κρανιά
και του χρόνου όλοι γεροί και καλόκαρδοι"


σούρβα (alex.eled.duth.gr Htmlfilesmousiki.htm)
σούρβα (alex.eled.duth.gr Htmlfilesmousiki.htm)
Πέραν όμως απ' το συμβολισμό τους, τα ραβδιά αυτά χρησίμευαν στα παιδιά και ως αμυντικό όπλο για τα σκυλιά που θα εμπόδιζαν το δρόμο τους...
Παρόμοιο είναι το έθιμο του χτυπήματος στη ράχη με κλωνάρι ελιάς στη Στενήμαχο, στο Μαραθώνα και στον Ωρωπό
Η δοξασία που κρύβεται πίσω απ' το έθιμο αυτό στηρίζεται στην αντίληψη ότι τα "αειθαλή φυτά που διατηρούν πράσινο το φύλλωμά τους κατά τη χειμερινή νάρκη έχουν ισχυρή ζωτική δύναμηκαι αυτήν ακριβώς επιδιώκουν να αποκομίσουν, μέσω του αγγίγματός τους οι άνθρωποι. Παρόμοια ιδιότητα εξάλλου αποδίδει ο λαός μας και στο σκιλλοκρέμμυδο - το κρεμμύδι που συνηθίζουν να κρεμούν στην εξώπορτα την Πρωτοχρονιά - το οποίο είναι άμεσος απόγονος της αρχαίας"σκίλλας" (εξ ου και "σκιλλοκρέμμυδο"), έθιμο που τηρήθηκε ευλαβικά και στα ρωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια
κρανιά
Kρανιά
Αυτό είναι δείγμα ελάχιστο της πλούσιας παράδοσής μας, αυτής της μαγικής παλέττας, που τροφοδοτεί με σπάνια χρώματα τον καμβά του πολιτισμού μας...Η δύναμη της ιστορίας και της ομορφιάς της, σίγουρα μας συγχωρεί που αρνούμαστε να την εκτιμήσουμε όπως της πρέπει..
ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΚΑΡΑΝΤΖΗ

Ο σκύλος που πέθανε από λύπη !

 Η πιθοταφή του εφήβου δίπλα και  ο σκύλος του όπως βρέθηκαν στη νεκρόπολη της
 Ελεύθερνας στην Κρήτη.
Πρωτοαρχαϊκή περίοδος 3. Εξαιρετικά περιποιημένη η ταφή ενός σκύλου στην Αθήνα των ρωμαϊκών χρόνων.
Βρέθηκαν το περιλαίμιό του και μυροδοχεία

Ο Νίτσε είπε κάποτε ότι η πείνα του ανθρώπου για γνώση «έφαγε» τον μύθο. Βεβαίως δεν είναι απολύτως ακριβές. Η αλήθεια όμως είναι ότι ορισμένοι μύθοι έχουν επιβεβαιωθεί κατά τον έναν ή τον άλλον τρόπο από τη γνώση, ή αν θέλετε από την επιστήμη,  η αρχαιολογία κάθε τόσο φέρνει στο φως ευρήματα που ικανοποιούν κάπως αυτή τη... μυθοφάγο πείνα μας. Ενα τέτοιο παράδειγμα είναι η σχέση που σύμφωνα με τον μύθο είχε αναπτυχθεί στην ελληνική αρχαιότητα ανάμεσα στον άνθρωπο και  σε ορισμένα ζώα. Ασφαλώς όχι όλα τα ζώα. Υπάρχουν όμως ανασκαφικές ή και ιστορικές μαρτυρίες για τον δεσμό που ανέπτυξαν οι άνθρωποι με ζώα που υπηρετούσαν ορισμένες ανάγκες τους, όπως ήταν ο πόλεμος, το κυνήγια και  ίσως και η συναισθηματική ανάγκη για συντροφιά. Νωρίτερα, στην αρχαία Αίγυπτο είναι γνωστή η σχέση ανθρώπου- ζώου αλλά με τη μορφή της λατρείας που είναι διαφορετικό από αυτό που συνέβαινε στην αρχαία Ελλάδα όπου, όπως φαίνεται, υπήρξε συντροφικότητα και  μια κάποια ισοτιμία. Τέτοια τύχη είχαν κυρίως τα άλογα  οι και σκύλοι.

Από τους αρχαιολόγους που έχουν μελετήσει τα ταφικά έθιμα των αρχαίων Ελλήνων λίγοι έχουν ασχοληθεί με αυτή την ιδιαίτερη σχέση ανθρώπου και  ζώου. Οπωσδήποτε όμως όσοι έτυχε να «πέσουν» επάνω σε ταφή ζώου, είτε μαζί είτε χώρια από το αφεντικό του, ανατρέχουν στις αρχαίες γραπτές μαρτυρίες και  θυμούνται και  τους σχετικούς μύθους. Αφορμή τώρα για αυτή την εισαγωγή και το σχετικό ρεπορτάζ υπήρξε ένα συγκινητικό εύρημα στη νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας στην Ελεύθερνα της Κρήτης όπου διεξάγεται η ανασκαφή του Πανεπιστημίου Κρήτης με τον καθηγητή Νίκο Σταμπολίδη. Πρόκειται για τον σκελετό ενός σκύλου που βρέθηκε δίπλα σε ένα πιθάρι που περιείχε τον σκελετό ενός αγοριού. Η γνωστή μας πια ανασκαφή της Ελεύθερνας είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά πριν από πολλά χρόνια στο «Βήμα» με τον τίτλο «Δειροτομηθείς Σιδήρω»και  ο αποκεφαλισμένος σκελετός που βρέθηκε στην πυρά είχε μεταφερθεί αργότερα στην έκθεση της Ελεύθερνας που διοργανώθηκε στο Κυκλαδικό Μουσείο. Αυτή τη φορά στην ίδια ανασκαφή ήρθε στο φως ένα άλλο ενδιαφέρον εύρημα.

Ανθρωποι και  σκύλοι

«Μετά την ολοκλήρωση του στεγάστρου που προστατεύει την ανασκαμμένη μέχρι στιγμής νεκρόπολη» λέει ο καθηγητής Σταμπολίδης «έχουμε τώρα προχωρήσει στο στάδιο των εργασιών συντήρησης.Σε ορισμένα σημεία που δεν είχαμε σκάψει βαθύτερα αναγκαστήκαμε τώρα να αφαιρέσουμε κάποια χώματα για να μπορέσουμε να δουλέψουμε.Εκεί μας περίμενεμια έκ πληξη!Κοντά στον γνωστό και για το ανθρωπολογικό του υλικό τάφο Α1Κ1 όπου έχουν βρεθεί τα οστά πολλών αριστοκρατών πολεμιστών της Ελεύθερνας από το 900 ως το 680 π.Χ.,ο χώρος είχε μείνει ανέπαφος. Μιλάμε βέβαια για ένα πολύ μικρό κομμάτι γης όπου ήρθε τώρα στο φως μια πιθοταφή ανάμεσα σε τεφροδόχους και χάλκινες φιάλες.Το στόμιο αυτού του πίθου είναι στραμμένο προς Βορά και ακουμπάει σε μια μεγάλη όρθια πέτρα η οποία δεν αποτελούσε μόνο τη φραγή του πίθου,αλλά και  το σήμα του.Οταν ανοίξαμετον πίθο διαπιστώσαμε ότι περιείχε έναν σκελετό,σε συνεσταλμένη στάση,του οποίου τα οστά πιθανότατα ήταν ενός αγοριού εφηβικής ηλικίας 15 ίσως ετών.Οταν όμως μετά θελήσαμε να διαμορφώσουμε τον χώρο,προκειμένου να παραμείνει το πιθάρι in situ για τους επισκέπτες της νεκρόπολης,αφαιρώντας τα χώματα ακριβώς δίπλα και στο ίδιο βάθος όπου “πατούσε” ο πίθος,βρήκαμε τον σκελετό του σκύλου.Ο σκελετός είναι ακέραιος χωρίς ίχνη βίαιου θανάτου.Δεν έχουμε δηλαδή δείγματα ότι τον θυσίασαν. Είναι απλώς ένας κρητικός ιχνηλάτης σκύλος.Ετσι η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι ίσως πέθανε από τη λύπη του,πράγμα που ανήκει βέβαια στον χώρο των υποθέσεων καθώς δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ανασκαφικά.Υπάρχουν όμως περιγραφές αυτού του είδους που έφθασαν στις μέρες μας από αρχαίους ιστορικούς» καταλήγει ο κ. Σταμπολίδης. Μια άλλη ταφή με σκελετούς σκύλων είχε βρει πριν από μερικά χρόνια στο Καβούσι της Ανατολικής Κρήτης η αρχαιολόγος Leslie Day και   δημοσίευσε το εύρημά της στο Αmerican Journal of Αrchaeology, ενώ και  η αρχαιολόγος κυρία Ελπίδα Σκέρλου εντόπισε πρόσφατα ταφή σκύλου στην Κω που ακόμη δεν δημοσιεύτηκε. Από την πλευρά των αρχαίων μαρτυριών τόσο ο Αιλιανός όσο και  ο Πολυδεύκης στο Ονομαστικό του αναφέρουν παραδείγματα για ταφές σκύλων ή για σκύλους που ακολούθησαν το αφεντικό τους στον θάνατο αρνούμενοι τον αποχωρισμό. Από τα Ομηρικά Επη ξέρουμε ότι ο σκύλος του Οδυσσέα τον περίμενε 20 χρόνια να επιστρέψει στην Ιθάκη και  όταν τον μυρίστηκε να πλησιάζει το ανάκτορο πήγε να τον προϋπαντήσει και  ξεψύχησε στα πόδια του. Μια άλλη μαρτυρία προέρχεται από τον Αιλιανό και  αναφέρεται στον Εύπολη ο οποίος πέθανε στην Αίγινα και επάνω στον τάφο του πέθανε ο πιστός του σκύλος. Η θέση ονομάστηκε Κυνός Σήμα.

Μια λίγο διαφορετική περίπτωση απόδοσης τιμής σε σκύλο έχουμε στην Αθήνα των ρωμαϊκών χρόνων. Εδώ δεν υπάρχει ένδειξη αφεντικού. Κατά τη διάρκεια λοιπόν των ανασκαφών για το μετρό, βρέθηκε στην πλατεία Συντάγματος ο τάφος ενός σκύλου. Δεν γνωρίζουμε ούτε πώς λεγόταν ούτε σε ποιον ανήκε. Τα χάλκινα όμως διακοσμητικά καρφιά που σώθηκαν από το δερμάτινο κολάρο γύρω από τον λαιμό του, αλλά τα κτερίσματα των μυροδοχείων (!) που βρέθηκαν δίπλα του υπαινίσσονται ότι θα πρέπει να ανήκε σε κάποιον εύπορο ευγενή, ή να έκανε κάποια ηρωική πράξη στη ζωή του. Το εύρημα παρουσιάστηκε στην έκθεση «Η Πόλη κάτω από την Πόλη» που έγινε πριν από λίγα χρόνια και πάλι στο Κυκλαδικό Μουσείο. Ανθρωποι και άλογα

Οι ταφές αλόγων αποτελούν μια διαφορετική ενότητα σε ό,τι αφορά τη σχέση ζώου- ανθρώπου  έχουν βρεθεί σε βασιλικούς τάφους κυρίως στην Ασία. Σε ορισμένους μάλιστα τον νεκρό ακολούθησαν και οι υπηρέτες ή οι θεραπαινίδες του. Πρόκειται δηλαδή περισσότερο για ένδειξη ισχύος από φιλίας. Εξαίρεση είναι η γνωστή σχέση του Μ. Αλεξάνδρου με το άλογό του τον Βουκέφαλο. Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες ο Αλέξανδρος, αφού δάμασε το ατίθασο άλογο, το πήρε μαζί του στην Ασιατική Εκστρατεία. Οταν ο Βουκέφαλος σκοτώθηκε στη μάχη του Υδάσπη στην Ινδία, ο Αλέξανδρος αποφάσισε την καύση του αλόγου του το οποίο με ιδιαίτερες τιμές έριξε σε μεγάλη πυρά και  κατόπιν έδωσε το όνομά του σε μια πόλη που ίδρυσε.

Στην Ελλάδα τώρα των Μυκηναϊκών χρόνων φαίνεται ότι το έθιμο της ταφής των αλόγων δεν ήταν άγνωστο. Ενα τέτοιο εξαιρετικά διατηρημένο παράδειγμα... χωρίς ανθρώπινη ακολουθία, είναι του θολωτού τάφου του Μαραθώνα που αναφέρεται στο βιβλίο της διακεκριμένης αρχαιολόγου Ε. Vermeule «Αspects of death in Εarly Greek Αrt and Ρoetry» 1981. Πρόκειται, όπως γράφει η αρχαιολόγος, για σπάνιο δείγμα ταφής αλόγων κατά τους Μυκηναϊκούς χρόνους που αναφέρεται στην επική παράδοση ότι τα ζώα που ήταν μαζί με τον νεκρό κατά τη ζωή του, τον συνοδεύουν στο ταξίδι του προς τον Αδη. Αυτή όμως η σχέση φαίνεται να σταματάει όταν η ψυχή περνάει τις πύλες του Αδη όπου δεν έχουμε απεικονίσεις ή περιγραφές ζώων, προσθέτει η ίδια.

Ετσι το ερώτημα που μένει τώρα είναι... για το πού πήγαιναν τα ζώα όταν έφθαναν στις Πύλες του Αδη. Αρχαία μαρτυρία πάντως για παράδεισο ζώων δεν έφθασε στις μέρες μας και έτσι ελεύθερα μπορεί να υποθέσουμε ότι ίσως υπήρχαν Ηλύσια Πεδία αλόγων όπου θα φύτρωνε σανός  και  σκύλων με κόκαλα. Ποιος ξέρει;

,

Thursday, December 23, 2010

Akis Birhday!!!

Guess what!!!
It’s your birthday today!!
So what I have to say?
Is happy happy birthday!!!!!
I hope I can make your dreams come true!
But. Part of me says I already do.
My dreams have come true
That dream is filled with you
Filled with love and happiness
But, mostly you!!!
What can I say
I love you
Knowing you love me to
I try to find the courage to say I love you.
Yet it seems, when I’m near you..
When I’m near you..
I seem to not know what to say.
It’s overwhelming. Knowing that you?re mine
All mine. Not another girl can have you.
You’re the only one I need
When I dream I dream of you
Dreaming someday I’ll be with you
Now that I have you..
All I can dream is?
Dream you will be mine forever.
All I can say is I love you!!!
I love you!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
♥ ♥ 




Saturday, December 18, 2010

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο!!!!

The Egyptians were part of a long line of cultures that treasured and worshipped evergreens. When the winter solstice arrive, they brought green date palm leaves into their homes to symbolize life's triumph over death.


Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον ελλαδικό χώρο το 1933. Το έφεραν ο Όθωνας και η Βαυαρική δυναστεία ως Γερμανικό έθιμο. Ωστόσο από το 1950 και μετά, το δέντρο άρχισε να καθιερώνεται σε όλα τα ελληνικά σπίτια. Ο χαρακτηρισμός του όμως ως γερμανικό έθιμο είναι αρκετά αυθαίρετος καθώς οι μαρτυρίες που έχουμε σύμφωνα με χειρόγραφα κείμενα, δείχνουν ότι η ύπαρξη του δέντρου ως εορταστικό σύμβολο χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές η παράδοση να στολίζονται δέντρα ή κομμάτια δέντρων υπήρχε σε όλες τις θρησκείες από την αρχαιότητα.
Η λατρεία και ο στολισμός όμως του δέντρου έρχεται από την αρχαιότητα, στη λατρεία της Κυβέλης αλλά και σε μύριες άλλες αναφορές που έχουμε από τα ιστορικά κείμενα για αυτόν το στολισμό. Το 1650 υπάρχει μια αναφορά για Χριστουγεννιάτικο δέντρο που στήθηκε στο Στρασβούργο και ήταν στολισμένο με τριαντάφυλλα από χρωματιστά χαρτάκια, γλυκίσματα και ζαχαρένια ανθρωπάκια.
Στη χριστιανική θρησκεία τον 4ο αιώνα καθιερώθηκε η 25ηΔεκεμβρίου ως ημέρα εορτασμού της Γέννησης του Χριστού και τον 8ο αιώνα στολίστηκε το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο που ήταν έλατο. Μάλιστα η επιλογή του έλατου έγινε από τον 'γιο Βονιφάντιο  για να σβήσει την ιερότητα που απέδιδε ο κόσμος μέχρι τη στιγμή εκείνη(κατάλοιπο της ειδωλολατρίας) στη δρυ. Έτσι το έλατο έγινε σύμβολο χριστιανικό και ειδικότερα των Χριστουγέννων.
Βρίσκουμε μία μαρτυρία κάπου στην  Ρωμαϊκή εποχή το 336 μ.Χ. όπου κάθε 25 Δεκέμβρη γιορτάζονταν τα Σατουρνάλια στην μνήμη του θεού Σατούρνο (πιθανότατα του Κρόνου). Σύμφωνα με τους ερευνητές αποτελεί τον πρόδρομο της γιορτής των Χριστουγέννων που με διάφορες προσθήκες και παραλλαγές θέλησαν να προσδώσουν στην γιορτή χριστιανικό περιεχόμενο ώστε να απομακρυνθεί και να ξεχαστεί στα βάθη των αιώνων η παγανιστική της προέλευση. Άλλωστε η 25 Δεκέμβρη καθιερώθηκε ως ημερομηνία γέννησης του Χριστού τον  4αι. μ.Χ. και ταυτόχρονα σηματοδοτούσε την αλλαγή του χρόνου. Στα Σατουρνάλια, οι Ρωμαίοι στόλιζαν διαφόρων ειδών δέντρα με κεριά και άλλα στολίδια (πιθανότητα καρύδια, φαγώσιμα κ.λ.π.).
O καθηγητής την Χριστιανικής Αρχαιολογίας Κώστας Καλογύρηςυποστήριξε ότι το έθιμο του δέντρου δεν έχει γερμανική προέλευση αλλά ανατολίτικη. Την άποψη του στηρίζει σε ένα συριακό κείμενο που υπάρχει σε χειρόγραφο στο Βρετανικό Μουσείο. Το κείμενο αναφέρεται σε έναν ναό που έχτισε το 1512 ο Αναστάσιος ο Ά στα βόρεια στις Συρίας και στον οποίο υπήρχαν δύο μεγάλα ορειχάλκινα δέντρα.

Στη Β. Ευρώπη οι Βίκινγκς χρησιμοποιούσαν το δέντρο στις τελετές τους ως σύμβολο αναγέννησης που σηματοδοτούσε το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης και της αναγέννησης της μητέρας Φύσης. Στην αρχαία Αγγλία, όπως και στην Γαλλία, οι γνωστοί μας Δρυίδες στόλιζαν με φρούτα και κεριά βελανιδιές προς τιμήν των Θεών τους.

Σύμφωνα με την αγγλική παράδοση αυτός που καθιέρωσε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ως σύμβολο ήταν ο Άγγλος ιερομόναχος Άγιος Βονιφάτιος. Ο Άγιος παρευρίσκονταν σε μια τελετή παγανιστών οι οποίοι σύμφωνα με την παράδοση επρόκειτο να θυσιάσουν ένα παιδί κάτω από μια βαλανιδιά. Ο ιερομόναχος θέλοντας να σώσει το παιδί και να σταματήσει την τελετή έδωσε μια γροθιά στη βελανιδιά. Αμέσως ξεπήδησαν φλόγες και τύλιξαν το δέντρο. Το δέντρο αυτό ήταν το δέντρο της ζωής και αναπαριστούσε τη ζωή του Χριστού.

Οι μαγευτικές παραδόσεις των λαών όμως δεν τελειώνουν εδώ. Μια άλλη ιστορία θέλει τον περίφημο Μαρτίνο Λούθηρο να είναι ο εισηγητής του Χριστουγεννιάτικου δέντρου. Σύμφωνα με τον θρύλο ο Λούθηρος κάνοντας βόλτα σε ένα δάσος ένα χειμωνιάτικο βράδυ με ξαστεριά μαγεύτηκε από το παιχνίδι των δέντρων με τα αστέρια, τα οποία φαίνονταν λες και ήταν κολλημένα σαν στολίδια πάνω στα φύλλα. Ο ιδρυτής του Προτεσταντισμού έκοψε ένα μικρό δεντράκι και φέρνοντάς το σπίτι του αντικατέστησε τα αστέρια με κεριά.

Οι Γερμανοί φαίνεται ότι ήταν οι πρώτοι οι οποίοι έβαλαν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο σπίτι τους. Το διακοσμούσαν με καρύδια, μπισκότα και κάθε είδους φαγώσιμα και κεριά θέλοντας να συμβολίσουν τα θεία δώρα που έκαναν οι Μάγοι στο νεογέννητο Χριστό

Το 1830 Γερμανοί μετανάστες εισήγαγαν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Αμερική και στις αποικίες που κατοίκησαν. Την πρώτη μαρτυρία  δημοσίας εμφάνισης δέντρου την έχουμε στην Πενσυλβάνια των Η.Π.Α όπου υπήρχαν βεβαίως και πολλοί Γερμανοί μετανάστες. Οι άλλες εθνότητες στην Αμερικανική επικράτεια δεν δεχόντουσαν το δέντρο ως σύμβολο Χριστουγέννων καθώς το θεωρούσαν παγανιστικό έθιμο. Αυτό θα γίνει μετά το 1840 όπου η Αμερικάνικη κοινότητα θα αρχίσει να δέχεται το δέντρο ως σύμβολο της γιορτής

Τα στολίδια του θα είναι κυρίως φρούτα μπισκότα καρύδια ζαχαρωτά και άλλα φαγώσιμα. Η εφεύρεση του ηλεκτρισμού θα προσδώσει στο δέντρο την μεγαλοπρέπεια που του αρμόζει με τα λαμπιόνια να το φωτίζουν θεαματικά. (Τα πολύχρωμα φωτάκια, όπως και τα πλαστικά στολίδια, θα αργήσουν ακόμα).

Στην Αγγλία ο Ντίκενς θα αποδώσει στην γιορτή μέσω των μυθιστορημάτων του την παλιά της μεγαλοπρέπεια. Σε όλα τα χριστουγεννιάτικα μυθιστορήματα του, το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει περίοπτη θέση και αν έχει καθιερωθεί ως τις μέρες μας αυτό ίσως και να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο έργο του Άγγλου συγγραφέα.

Ο Πρόδρομος του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην Ελλάδα είναι το παραδοσιακό Χριστόξυλο. Αυτό το συναντάμε κυρίως στα χωριά της Βορείου Ελλάδος. Κάθε Χριστούγεννα ο πατέρας ή ο παππούς κάθε οικογένειας ψάχνει στα δάση ή στα χωράφια ένα μεγάλο γερό κούτσουρο από πεύκο ή ελιά κυρίως όπου θα μπει στο τζάκι και θα καίει όλο το 12ήμερο των γιορτών από τα Χριστούγεννα ως τα Φώτα.

Το Χριστόξυλο σύμφωνα με τις αντιλήψεις καθαρίζει την παλιά καπνιά του τζακιού και φέρνει την καλοτυχία. Κύρια όμως ευεργεσία που παρέχει στο σπίτι είναι η προστασία του νοικοκυριού από τα παγανά ή καλικάντζαρους που μπαίνουν στο σπίτι από τις καμινάδες και κλέβουν ή κάνουν ζημιές στο νοικοκυριό. Καίγοντας το Χριστόξυλο η παράδοση λέει ότι ζεσταίνεται ο Χριστός στην κρύα σπηλιά της Βηθλεέμ. Οι νοικοκυραίοι είναι υποχρεωμένοι να κρατάνε την φωτιά ως τα φώτα όπου και αποσύρονται τα παγανά κάτω από τη γη και σταματάνε οι επιδρομές στα σπίτια.

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο καθιερώθηκε εξ ολοκλήρου και μαζί με τον Άη-Βασίλη είναι ένα από τα κύρια χριστουγεννιάτικα εφέ. Η εποχή του πλαστικού αντικατέστησε το φυσικό δέντρο με ψεύτικο αλλά αρκετά πειστικό. Ολόκληρες φάρμες με δέντρα τα οποία προορίζονται για πώληση υπάρχουν στις πολιτείες των Η.Π.Α.

Αναμφισβήτητα το δέντρο αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα χριστουγεννιάτικα έθιμα. Σε κάθε σπίτι έχει καθιερωθεί ο στολισμός του. Οι συμβολισμοί και τα νοήματα του πολλά. Στην βάση του τοποθετείται συνήθως μια φάτνη που αναπαριστά τη γέννηση του Χριστού ενώ στην κορφή υπάρχει το αστέρι της Βηθλεέμ που οδήγησε τους μάγους στο θειο βρέφος. 

REAL - Little House on the Prairie!!!!

REAL - Little House on the Prairie (Official Kansas Location)


The Little House on the Prairie, written by Laura Ingalls Wilder and published in 1935, had peaked the imagination and interest of readers for decades when Margaret Clement and Eilene Charbo of the Kansas State Historical Society set out to locate the Little House location. Years of painstaking research work culminated in 1977 with the discovery of the actual foundation of the Ingalls family's original cabin site and the well Pa Ingalls dug with help from a neighbor.
Research of the 1870 census of Montgomery County, Kansas, located the "Ingles" family in the eighty-ninth residence in Rutland Township. C.P. Ingles was sited as a 34-year-old carpenter along with his wife, Caroline, and three daughters, Mary, Laura, and Carrie. This 1870 census and the Ingalls' family Bible record that Carrie was born on this site on August 3, 1870. The family lived here only a short while as they mistakenly settled on the Osage Indian Diminished Reserve. After hearing that they were to be moved, the family decided to return to Wisconsin. The Ingalls didn't know it, but six months later, the Osages were moved to Oklahoma and they would have been able homestead the land.
In 1977 local volunteers reproduced the Little House with special efforts to build the cabin according to descriptions in Laura's book.
Many of the landmarks Laura mentions in her book can still be seen on and near the site. Walnut Creek, the bluffs to the north of the home site and the mention of the Ingalls going to Independence for supplies authenticate the site. Dr. George Tann, "Dr. Tan" in the book, who cared for the Ingalls family when they had "fever and ague", is buried in Mt. Hope Cemetery in nearby Independence.

Thursday, December 16, 2010

"A real friend is one who walks in when the rest of the world walks out."


Walter Winchell said that. And isn't it true? When you think of a real friend, you think of someone who loves you, cares about you and is there for you no matter what. You can be yourself 100% with that person. They lift your spirits when you feel down, and are always willing to lend a helping hand. Because we love our friends so much and develop such close bonds with them, it is crushing when we feel betrayed or deeply hurt by them. Most of us don't anticipate that our friends will hurt us, so we have no idea how to handle the situation when it happens. Although there are no guarantees that you will be able to mend the friendship, there are some things you can do and consider that will help you make the best decision for you and your friend. 
Talk to Them
When we feel sincerely hurt by someone or angry with them, the last thing we want to do is talk to them. Most of us retreat and cut off all communication, or if we do communicate we do so coldly. 
It is a good idea to take some time to yourself when a situation arises between you and a friend. Talking to them immediately will most likely result in a heated dispute and the problem will escalate, making it much harder to mend. 
After you've taken the time you need to calm down and regain perspective, it is vital that you talk to your friend about how you feel. When doing so, try to avoid blaming and accusing them. Even though they have done something to hurt you, pointing the finger at them is not going to help. The person is not the problem; it is something that was done that created a problem (for steps on how to avoid making the person into the problem refer to the link on the left, "How to Tell Someone Their Behavior is Unacceptable, " listed under resources). 
If you do not let the person know how you feel about what they said or did, they may not even know that they did anything and therefore, keep doing it. It isn't fair to be angry at someone if you aren't willing to let them know how you feel about the situation. 
Confide in someone you Trust
Sometimes it is helpful to talk to someone you trust that isn't involved with the friendship. They can offer some valuable insights and advice without being emotionally involved. Of course, if the issue is too
 personal, discussing it with another person may cause more harm than good.
Revenge
If the friend in question is doing things that hurt you repeatedly, regardless of your efforts to let them know how it makes you feel, it is time to seriously evaluate the friendship. The individual probably doesn't care too much about your feelings. Someone who has an honest regard for your emotional well being would not continue to hurt you. I'm not saying that they're a bad person, but they are most likely not in a place in their lives, right now, where they can have a healthy relationship with another. 
It is important to remember too, that we show people how we expect to be treated. If we are not treating ourselves with love and respect, then it will be difficult to find others who will. So start treating yourself better. Train your mind to think better about you (for help with this, see the link on the left, "7 Tips to Make Your Affirmations More Effective," listed under resources).
Sometimes we think we should not give up on the person, because we believe that makes us a bad friend. But if we allow the repeated abuse of our feelings to continue, then we are not being a true friend to ourselves, and that is the most important friendship we have. When in doubt about what to do in this situation, always be true to yourself.

LOVE  HURTS!!!

Wednesday, December 15, 2010

SANTA

Χαιρετισμό από τα μακρινά !!!

Για ένα κοριτσάκι που πολύ αγαπώ και έχει αφήσει την μορφή του στην ψυχή μου !
Oτι επιθυμείς μικρούλα μου νεράιδα σου ευχομε μέσα από την ψυχή μου!!!
 I  LOVE YOY!!!

Monday, December 13, 2010

Tο τελος το ξερεις!!!!

ஜ۩۞۩ஜ ஜ۩۞۩ஜ ஜ۩۞۩ஜ ஜ۩۞۩ஜ

                                                                                    
                                          

ΑΘΑΝΑΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΠΟΤΈ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΕΤΑΙ !!!!!!!12/13/1943

ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟΣΚΟΤΩΜΈΝΩΝ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΕΙΝΑ ΖΗΤΑ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ, ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΝ... ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΈΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΠΡΕΠΗ :(Η Κατοχή αποτελεί μια οπό τις πιο συγκλονιστικές περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ο λαός μας, εξαντλημένος από την πολεμική εποποιία του 1940, υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει πολλαπλές περιπέτειες και κακουχίες. Την εισβολή των κατακτητών, το πρόβλημα της επιβίωσης, την οδυνηρή περιπέτεια της πείνας, εκτελέσεις, βασανιστήρια και καταστροφές.Η ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων, τόπος με μακραίωνη ιστορική διαδρομή και επαναστατικό παρελθόν, υπέστη την περίοδο της Κατοχής τεράστιες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό, με μαζικές εκτελέσεις αμάχων και ολοκληρωτικές καταστροφές.Το καλοκαίρι του 1943, άρχισαν εκτελέσεις, βομβαρδισμοί και καταστροφές χωριών:- Ιούλιος 1943 (29/07): Βομβαρδισμός των χωριών Λαπάτα, Τρεχλό, Μάνεσι. Μεταξύ των 16 θυμάτων και μικρά παιδιά.- Αύγουστος 1943 (31/08): Πυρπόληση του χωριού Άνω Λουσοί. Εκτέλεση 4 κατοίκων. Απαγχονισμός στην πλατεία του Χελμού των Καλαβρύτων του νεαρού Ντίνου Παυλόπουλου.- Νοέμβριος 1943 (29/11): Βομβαρδισμός του χωριού Βυσωκά. 13 νεκροί, τραυματίες και καταστροφή οικιών.Οι εγκληματικές πράξεις των Γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής κορυφώθηκαν το Δεκέμβριο του 1943, σε μια οργανωμένη εκκαθαριστική επιχείρηση της περιοχής των Καλαβρύτων, γνωστή ως «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen Kalawrita», από 5 έως 15 Δεκεμβρίου 1943). Μια από τις πιο σκληρές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, γενικότερα.Από τις αρχές του 1943, στο χώρο της Αιγιαλείας και των Καλαβρύτων συνέβησαν σημαντικά αντιστασιακά γεγονότα, μεταξύ των οποίων η Μάχη Ρογών-Κερπινής (16-17/10/1943), η οποία είχε σαν αποτέλεσμα τη συντριβή του Γερμανικού λόχου και τη σύλληψη 86 Γερμανών αιχμαλώτων. Μετά τη διαμόρφωση ενός γενικότερου κλίματος ανησυχίας για την αντιστασιακή δράση στην περιοχή των Καλαβρύτων, η 117 Μονάδα Κυνηγών αποφασίζει να δράσει.Τα Γερμανικά στρατεύματα, που ξεκίνησαν από Τρίπολη, Αίγιο, Πάτρα, ακολούθησαν ακτινωτή πορεία σύμφωνα με τους γερμανικούς χάρτες, με κατεύθυνση την επαρχία Καλαβρύτων και κατάληξη τα Καλάβρυτα.Οι Γερμανικές δυνάμεις, μηχανοκίνητες και πεζοπόρες, που ξεκινούν από την Πάτρα, στις 05/12/1943 με κατεύθυνση τα Καλάβρυτα, είχαν επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Γιούλιους Βόλφιγκερ (G. Wolfinger) και ακολούθησαν το δρόμο Πάτρα – Χαλανδρίτσα – Καλάβρυτα, απόσταση 77 χιλιομέτρων.Στο ξεκίνημά τους λεηλάτησαν και πυρπόλησαν τη Μονή Ομπλού, σε μικρή απόσταση νότια της Πάτρας.- Στις 06/12, μετά από ένα ατύχημα του Wolfinger, διοικητής ορίστηκε ο Εμπερσμπέργκερ (Ebersberger), διοικητής του συντάγματος Αιγίου.- Στις 07/12, τα πεζοπόρα τμήματα χτένισαν στο πέρασμά τους όλα τα χωριά και σκόρπισαν τη φωτιά και το θάνατο. Στην Κάτω Βλασία σκότωσαν 3 άνδρες και 1 γυναίκα και στον Κάλανο 3 βοσκούς από τα Καλάβρυτα και έναν ακόμη πολίτη. Μετά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η μία πήγε προς Λεχούρι – Τριπόταμα – Δίβρη και επέστρεψε από Μορόχοβα – Λειβάρτζι και η άλλη συνέχισε προς Καλάβρυτα.- Στις 08/12, πέρασαν από το Μάνεσι και το Σαραδί, σκότωσαν 1 άνδρα.- Στις 09/12, έφταοαν στη διασταύρωση του δρόμου Σκεπαστού-Κλειτορίας. Στο εκκλησάκι της Αγίας Άννας, συγκέντρωσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό του χωριού Βυσωκά και, μετά από μια σύντομη ομιλία, τους άφησαν ελεύθερους. Την ίδια μέρα, μπήκαν στα Καλάβρυτα.- Στις 10/12, εκτέλεσαν στο χωριό Συρμπάνι (Πριόλιθος) 5 άνδρες.Οι Γερμανικές δυνάμεις από Αίγιο προς Καλάβρυτα, με επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Εμπερσμπέργκερ (Ebersberger), εφόρμησαν στα Καλάβρυτα, με 3 πεζοπόρα τμήματα.- Στις 06/12 άλλη πεζοπόρο ομάδα, από το Αίγιο, προχώρησε με πορεία από τον Κερενίτη ποταμό προς Πλατανιώτισσα, Βιλιβίνα και Μαμουσιά, στην οποία, αφού εγκαταστάθηκε, έστησε ενέδρα.- Στις 07/12 , πεζοπόρες φάλαγγες από το Αίγιο προχωρούν κάνοντας εκκαθαριστικές επιχειρηθείς και αφού κατέβηκαν από την οροσειρά Σταυριά πάνω από το χωριό Ρογοί, τοποθέτησαν μυδράλια και όλμους.- Στις 08/12, ο Ebersberger χώρισε το στρατό σε δύο ομάδες και μπήκαν το πρωί στους Ρογούς. Έκαψαν ολοσχερώς το χωριό και εκτέλεσαν 65 άνδρες και παιδιά.- Άλλη ομάδα μπήκε την ίδια ημέρα στην Κερπινή, έβαλαν φωτιά και εκτέλεσαν 38 άνδρες και παιδιά,- Στη συνέχεια, έκαψαν την Άνω και Κάτω Ζαχλωρού και σκότωσαν 19 άνδρες. Ακολούθως έφτασαν στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και σκότωσαν 16 άτομα, μοναχούς, επισκέπτες και υποτακτικούς, ενώ εκτέλεσαν και 9 μοναχούς, στη θέση Ψηλός Σταυρός.- Στις 09/12, έφτασαν στο χωριό Σούβαρδο, όπου έβαλαν φωτιά και σκότωσαν 5 άνδρες, το ίδιο και στο χωριό Βραχνί, όπου σκότωσαν 6 άνδρες.Στη στάση της Κερπινής εγκαταστάθηκε Γερμανική διμοιρία. Στη θέση αυτή εκτελέστηκαν 4 άνδρες.- Στις 09/12, περνώντας από τις Αυλές των Καλαβρύτων, Γερμανικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον Ebersberger, μπήκε στα Καλάβρυτα, όπου είχαν φτάσει και οι δυνάμεις από την Πάτρα.- Στις 13/12, ολοκλήρωσαν την επιχείρηση, πυρπόλησαν και κατέστρεψαν ολοκληρωτικά την πόλη των Καλαβρύτων, λεηλάτησαν ό,τι πολύτιμο υπήρχε και εκτέλεσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό της πόλης από 14 χρονών και πάνω, στη Ράχη του Καππή.- Στις 14/12, ανέβηκαν στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, το λεηλάτησαν, το πυρπόλησαν και εκτέλεσαν 6 άνδρες, μοναχούς, επισκέπτες και υποτακτικούς. Την ίδια ημέρα, λεηλάτησαν το χωριό Βυσωκά, σκότωσαν 3 άνδρες και έφυγαν για την Πάτρα. Επίσης πέρασαν από το Μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου και το έκαψαν.Τα γερμανικά στρατεύματα που κινήθηκαν από Τρίπολη με επικεφαλής τον ταγματάρχη Gnass, κατευθύνθηκαν προς Δημητσάνα και Λαγκάδια Αρκαδίας.- Στις 07/12, δόθηκε διαταγή στην ομάδα μάχης ΚΟΚΕΡΤ να προχωρήσει από τα Παγκρατέϊκα Καλύβια μέσω του χωριού Φίλια και Τσορωτά στα Μαζέϊκα (Κάτω Κλειτορία). Την ίδια ημέρα τα Γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στα Μαζέϊκα αναζητώντας την τύχη των Γερμανών αιχμαλώτων της Μάχης Ρογών-Κερπινής, χτενίζοντας όλα τα γύρω χωριά και τη νύχτα της 07/12 προς 08/12 έφτασαν στο Μάζι. Το ίδιο ίδιο απόγευμα, οι αντάρτες είχαν ήδη προβεί στην εκτέλεση των αιχμαλώτων.- Οι Γερμανοί μετέφεραν τους διασωθέντες στα Μαζέϊκα και κατέθεσαν τα γεγονότα στον Συνταγματάρχη Le Suir, ο οποίος είχε ήδη φτάσει στην περιοχή.- Οι Γερμανοί, με 12 έλληνες οδηγούς, το Σάββατο το βράδυ στις 11/12, κατευθύνθηκαν προς το χωριό Μάζι και στη συνέχεια στη θέση Μαγέρου στις 12/12, όπου βρήκαν τους εκτελεσθέντες Γερμανούς. Εκεί εκτέλεσαν 10 Μαζαίους.- Στις 14/12, λεηλάτησαν και έκαψαν το μεγαλύτερο μέρος των Μαζεϊκων και μετά έφυγαν προς την Τρίπολη.το απόρρητο ραδιογράφημα της 117 Jager Division (Αρ.1595/43), καταγράφεται ο τελικός απολογισμός της Επιχείρησης Καλάβρυτα: “(1) Κατεστράφησαν ολοκληρωτικά τα χωριά: Ρογοί, Κερπινή, Στάση Κερπινής, Άνω Ζαχλωρού, Κάτω Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Καλάβρυτα, Μοναστήρια Μεγάλου Σπηλαίου και Αγίας Λαύρας, Αγία Κυριακή, Αυλές, Βυσωκά, Φτέρη, Πλατανιώτισσα, Πυργάκι, Βάλτσα, Μελίσσια, Μοναστήρι Ομπλού, Λαπαναγοί, Μάζι, Μαζέικα, Παγκράτι, Μορόχωβα, Δερβένι, Βάλτος, Πλανητέρου, Καλύβια. (2) 696 Έλληνες εκτελέστηκαν…”.

Οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα στις 09/12. Δημιούργησαν έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη, προκειμένου να μην μπορεί κανείς να ξεφύγει. Την έντονη ανησυχία των κατοίκων κατάφερε, παραπλανώντας τους, να κατευνάσει ο Γερμανός Διοικητής, ο οποίος τους διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται κανείς να πάθει τίποτε και ότι ο στόχος τους ήταν η εξόντωση των ανταρτών. Προχώρησαν αρχικά στην πυρπόληση σπιτιών που ανήκαν σε αντάρτες και αναζήτησαν την τύχη των Γερμανών τραυματιών της Μάχης της Κερπινής.

Στις 12/12, οι Γερμανοί άρχισαν να ετοιμάζονται για να αποχωρήσουν την επομένη. Το πρωί στις 13/12, ημέρα Δευτέρα, πριν καλά καλά ξημερώσει, χτύπησαν τις καμπάνες της κεντρικής εκκλησίας και Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες διέταξαν να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι στο Δημοτικό Σχολείο, αφού πάρουν μαζί τους μια κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας.Στο κτίριο του σχολείου έγινε ο χωρισμός και ο αποχωρισμός. Τα γυναικόπαιδα κλείστηκαν στο σχολείο και οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω οδηγήθηκαν σε φάλαγγες στην κοντινή Ράχη του Καππή. Ο χώρος ήταν προσεκτικά επιλεγμένος. Η αμφιθεατρική του διαμόρφωση δεν θα επέτρεπε σε κανένα να γλιτώσει. Οι Καλαβρυτινοί ήταν αναγκασμένοι να βλέπουν τις περιουσίες τους, τα σπίτια και ολόκληρη την πόλη, να καίγονται και, μαζί τους, να παραδίδονται στη φωτιά οι γυναίκες και τα ανήλικα παιδιά τους έγκλειστα στο κτίριο του Σχολείου, το οποίο φρουρούσαν πάνοπλοι στρατιώτες.Ο Γερμανός Διοικητής, για να καθησυχάσει και να παραπλανήσει τους συγκεντρωμένους, έδωσε το λόγο της στρατιωτικής του τιμής ότι δεν πρόκειται να τους σκοτώσουν. Ολόκληρη η πόλη παραδόθηκε σης φλόγες.Την ίδια στιγμή ο Οδοντωτός κατηφόριζε κατάφορτος με τις σοδιές από το πλιάτσικο των Γερμανών στα σπίτια, στα μαγαζιά και τις αποθήκες, απ΄ όπου άρπαξαν ότι πολύτιμο υπήρχε. Μαζί και τα χρήματα και τα αποθέματα των Τραπεζών και των Δημοσιών Υπηρεσιών, αφού προηγουμένως ανάγκασαν τους Διευθυντές να τα παραδώσουν.

Από το ξενοδοχείο «Μέγας Αλέξανδρος», με μια πράσινη και ύστερα μια κόκκινη φωτοβολίδα, δόθηκε το σύνθημα της εκτέλεσης. Τα πολυβόλα θέρισαν τους Καλαβρυτινούς. Ακολούθησε η χαριστική βολή που ολοκλήρωσε το έγκλημα. Διασώθηκαν 13 άτομα.

Στο δημοτικό σχολείο, τα γυναικόπαιδα έζησαν στιγμές αγωνίας και τρόμου, καθώς οι φλόγες έζωναν το κτίριο του σχολείου. Σπάζοντας πόρτες και παράθυρα κατάφεραν τελικά να ξεφύγουν τρέχοντας μακριά από τα σπίτια που φλέγονταν, άρχισαν να αναζητούν τους δικούς τους, Μία από τις γυναίκες, η ηλικιωμένη Κρίνα Τσαβαλά, ποδοπατήθηκε από το πανικόβλητο πλήθος των γυναικόπαιδων και ξεψύχησε πριν αντικρίσει το αποτρόπαιο έγκλημα.Ύστερα, οι γυναίκες ανηφόρισαν προς το μέρος που είχαν οδηγήσει τους άνδρες και βρέθηκαν μπροστά στο πιο φρικιαστικό και απάνθρωπο θέαμα. Άνδρες, πατεράδες, γιοι και αδελφοί κείτονταν νεκροί πλημμυρισμένοι στο αίμα.Το μεγάλο Δράμα των Καλαβρύτων είχε ξεκινήσει. Τα νιάτα, οι δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, περιουσίες και κόποι χρόνων αφανίστηκαν στις 2:34΄ της 13ης Δεκεμβρίου 1943, όπως δείχνουν οι δείκτες του σταματημένου ρολογιού της εκκλησίας.

Η συνέχεια του δράματος βρήκε τις γυναίκες να προσπαθούν με τα νύχια να σκάψουν πρόχειρους τάφους στην παγωμένη γη του Δεκέμβρη, για να θάψουν τους νεκρούς τους. Με τις κουβέρτες που είχαν κοντά τους, μετέφεραν τους σκοτωμένους στο νεκροταφείο και άλλους έθαψαν εκεί στο λόφο, μια τραγική σκηνή που κράτησε μέρες.Ακολούθησε η προσπάθεια της επιβίωσης μέσα στα χαλάσματα, που έμελλε για χρόνια να στεγάσουν τις απορφανισμένες οικογένειες.Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων «συγκίνησε και συνένωσε τους Έλληνες – δυνάμωσε τον αγώνα τους κατά του κατακτητή», ομολογεί ο τότε γενικός στρατιωτικός διοικητής των Γερμανών στην Ελλάδα.Οι Καλαβρυτινές Γυναίκες, οι Καλαβρυτινές Μανάδες, μορφές ηρωικές, παλεύοντας κάτω από δύσκολες συνθήκες, κατάφεραν να αναθρέψουν τα παιδιά τους και να ξαναχτίσουν την πόλη μέσα από τα ερείπια.Στον Τόπο της Εκτέλεσης, ο Λευκός Σταυρός και η Πετρωμένη Καλαβρυτινή Μάνα, αιώνια σύμβολα του μαρτυρίου, εξακολουθούν να στέλνουν μηνύματα ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών του κόσμου.

Wednesday, December 8, 2010

ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ



Θα ζήσουμε τις περιπέτειες του ξενιτεμένου Eλληνόπουλου στην Αμερική και το Φαρ Ουέστ. Ο Δημήτρης Aδαμόπουλος ή κατά το αμερικάνικο Jimmy Adams και η παρέα του (γνωστή και ως θρυλική τετράδα) που αποτελούν η Aμερικάνα Nτιάνα Mόρισον, ο αγαθός και κωμικός Mεξικανός Πεπίτο Γκονζάλες πάντα να τσακώνεται με τον γάιδαρο του Πελεγκρίνο και την αχώριστη κιθάρα του (ο αγαπημένος μου - ότι πιο ηλίθιο και εάν έκανε πάντα τα κατάφερνε μία χαρά). Τελευταίος αλλά εξίσου σημαντικός ο Iνδιάνος Kομάντσι Tσιπιρίπο.Aξέχαστες τέλειες στιγμές θυμαμε που σε κάθε επισόδιο είχε τον Πεπίτο Γκονζάλες που με της ξεροκεφαλίες του έκανε τέτοιες ανόητες γκάφες που τρελαινόμουν  στο γέλιο ....:)
Όλα αυτά θυμίζουν σε πολλούς τον Μικρό Ήρωα και την παρέα του.
Vicky!

Tuesday, December 7, 2010

Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ


Ο σαλιγαρος  είχε γεννηθεί πριν από δύο χρόνια κάτω από τη ρίζα ενός κλήματος .Ήταν τόσο μικρός και είχε τόσο λεπτό όστρακο ,που θα μπορούσες να ιδείς μέσα απ' ευτο την μικρούτσικη καρδιά του να κτυπά .Μεγάλωσε μέσα στο βασίλειο τον σαλατικών ,ζυγίζε 20 γραμμάρια και είχε μάκρος 4 πόντους ανάστημα ωραίο για ένα σαλιγκάρι .Πηγενε σέρνοντας το μακρύ πόδι του και άφηνε πάνω στα χορτάρια μακριές ασημένιες κορδέλες.Στο μεταξύ φροντίζε να αποφεύγει της μεγάλες  λακούβες νερού, για  τη καμία φορά συμβαίνει να χαθεί ένα σαλιγκάρι επειδή δεν μπόρεσε να ξαναβγεί στην άκρη της λακούβας .Ξαφνικά είδη ένα λάχανο ,ένα υπέροχο λάχανο ,στην μέση μιας πρασιάς ,που το μασούσε ένας γυμνοσάλιαγκας .Ο σαλίγκαρος άρχισε να σκαρφαλώνει στα κατσαρά φύλλα και να τα μασούλα με όρεξη ,όταν ένιωσε κάποιο χέρι να του κοβι το πρόγευμα και να τον metaferei στον αέρα .Ανάμεσα σε δύο φύλλα δεν κατάλαβε τίποτα ,αλλά μέσα στο χεροκοφινο κατάλαβε πολλά πράγματα .Δυστυχισμένε σαλιγκαρε ! Του χρειάζονταν μεγάλη ταχύτητα ,για να σωθεί από δόντια εκείνου που θα τον έτρωγε .Ωστόσο κατάφερε να ξεφύγει ανάμεσα από της βέργες του χεροκοφινου ,κατέβηκε όσο μπορούσε  μπορούσε πιο γρήγορα ,τρέχοντας δηλ .με ταχύτητα 110 μ .(!)την ώρα ,κι έφτασε στον τόπο που γεννήθηκε ,στο αμπέλι .Όταν από την ξηρασία τα χορτάρια δε δροσίζονται από λίγη πρωινή δροσιά ,ο σαλίγκαρος θρονιάζεται στον κορμό κανενός δένδρου και περιμένει ...τη βροχή .Τη θ' γαπογίνει όμως το χειμώνα ?όπως οι άνθρωποι ,έτσι θα κλειστεί και αυτός στο σπίτι του ,θα κουλουριστεί στο βάθος και θα κλείσει την είσοδο με μια λεπτή στρώση από ξερό σάλιο και από ασβέστη . Αν ο σαλίγκαρος δεν τελειώσει τη ζωή του στο τραπέζι κανενός καλοφαγά,θα περιμένει  τη στιγμή που θ' ανοίξει τα πορτοπαράθυρα του στον πράσινο ανοιξιάτικο κόσμο...

Monday, December 6, 2010

Η ΠΤΩΣΗ



Οι ουρανοί ανοίγουνε γλυκειά μου
και συ φοβάσαι να πεθάνεις
αόρατα χέρια σ'οδηγούνε
το πάθος που σε κάνει ν' αμαρτάνεις.
Στου γκρεμού την άκρη κάτι σε σπρώχνει
όσο κι αν τρέχεις δεν προχωράς
παίρνεις μαζί σου το μυστικό της ζωής σου
κι όλους τους λόγους που ξεχνάς.
Κι οι δαίμονες χορεύουνε μπροστά σου
είναι αυτοί που σε κάναν να ενδώσεις
ήξερες πως κάποιος θα σε σπρώξει
την ώρα που θα μετανοιώσεις.
Νοιώθεις τις λίγες στιγμές που απομένουν
κάποιος να γελάει σαν τρελός
μια ανάσα που καίει σε συντροφεύει
είναι ο θάνατος κι είναι γλυκός.

ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ !!!

ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ ΤΩΝ ΙΠΤΑΜΕΝΩΝ ΔΙΣΚΩΝ


Το βιβλιο «Γερμανικα Μυστικα Οπλα και Β’ Παγκοσμιος Πολεμος» του Ρουντολφ Λουσαρ περιεχει λιγοτερες από δυο σελιδες κειμενου στο κεφαλαιο με τιτλο «Ιπταμενοι Δισκοι»,η επιδραση του όμως ηταν αρκετα σημαντικη.Εδώ βρισκεται το πληρες κειμενο: «Οι Ιπταμενοι Δισκοι γυρνουσαν γυρω από τον κοσμο από τα 1947,εμφανιζονταν εδώ και εκει και εξαφανιζονταν με ασυλληπτη ταχυτητα,με φλογες που εμφανιζονταν γυρω τους.Εντοπιστηκαν από τα ρανταρ καταδιωχθηκαν από πολεμικα αεροπλανα και παρολα αυτά κανεις δεν καταφερε να αποδειξει την υπαρξη ενός ιπταμενου δισκου η να καταρριψει έναν από αυτους.Το κοινο,ακομη και οι ειδικοι είναι προβληματισμενοι από ένα τετοιο μυστηριο η ένα τεχνικο θαυμα.
Αργα η γρηγορα όμως η αληθεια ερχεται στο φως,που ακομη και κατά τη διαρκεια του πολεμου οι Γερμανοι επιστημονες και ερευνητες εκαναν τις πρωτες τους κινησεις προς την καταευθυνση αυτων των «ιπταμενων δισκων».Κατασκευασαν και δοκιμασαν αυτά τα θαυμαστα αντικειμενα.Ειδικοι και συνεργατες στην εργασια αυτή επιβεβαιωνουν πως τα πρωτα σχεδια που ονομαστηκαν ιπταμενοι δισκοι ξεκινησαν στα 1941.Τα σχεδια για τους ιπταμενους αυτους δισκους εγιναν από Γερμανους ειδικους,όπως ο Σριβερ,ο Χαμπερμπολ και ο Μιθε αλλα και ο ιταλος Μπελοντζο.
Ο Χαμπερμπολ και ο Σριβερ επελεξαν ένα μεγαλης επιφανειας δαχτυλιδι που γυριζε γυρω από ένα κοκπιτ (καμπινα ελεγχου).Το δαχτυλιδι αυτό αποτελειτο από προσαρμοζομενους δισκους οι οποιοι εμπαιναν στη σωστη θεση για την απογειωση η την οριζοντια πτηση.
Ο Μιθε ανεπτυξε ένα πιατο σε μορφη δισκου με διαμετρο 42 μετρα,στο οποιο τοποθετηθηκαν μηχανες τζετ.
Ο Σριβερ και Χαμπερμπολ που εργαζονταν στην Πραγα δοκιμασαν τον πρωτο τους ιπταμενο δισκο στις 14 Φεβρουαριο του 1945.Μεσα σε τρια λεπτα ανεβηκε σε υψος 12.400 μετρων και αγγιξε ταχυτητα 2.000 χλμ./ωρα σε οριζοντια πτηση.Ηταν σχεδιασμενος να επιτυχει ταχυτητα τουλαχιστον 4.000 χλμ./ωρα.
Πριν την κατασκευη τους επρεπε να ξεκινησουν εκτεταμενοι προκαταρκτικοι ελεγχοι και ερευνες.Εξαιτιας της μεγαλης ταχυτητας και της εξαιρετικης θερμοτητας επρεπε να ανακαλυφθουν υλικα που να είναι ανθεκτικα στην θερμοτητα.Οι εφευρεσεις αυτές που κοστιζουν εκατομμυρια ολοκληρωθηκαν σχεδον στο τελος του πολεμου.Τα πρωτοτυπα που υπηρχαν τοτε καταστραφηκαν,το εργοστασιο όμως στο Μπρεσλαου,οπου εργαζοταν ο Μιθε επεσε στα χερια των Ρωσων που πηραν ολο το υλικο και τους ειδικους στη Σιβηρια και τα προγραμματα με τον τιτλο «Ιπταμενοι δισκοι» συνεχισαν να τιθενται σε εφαρμογη,πολύ επιτυχημενα μαλιστα.Ο Σριβερ δραπετευσε από την Πραγα την καταλληλη στιγμη,ενώ ο Χαμπερμπολ συνεληφθη από τους Σοβιετικους και τα ιχνη του χαθηκαν για παντα.Ο πρωην σχεδιαστης Μιθε βρισκεται στις ΗΠΑ και κατασκευαζει ιπταμενους δισκους για τις ΗΠΑ και τον Καναδα στο εργοστασιο AV-ROE.
Πριν από χρονια οι αεροπορικες δυναμεις των ΗΠΑ δεχθηκαν την διαταγη να μην ανοιγουν πυρ σε ιπταμενους δισκους.Αυτή είναι μια ενδειξη για την υπαρξη Αμερικανικων ιπταμενων δισκων που δεν πρεπει να τεθουν σε κινδυνο.Οι ιπταμενοι αυτοι δισκοι αναφερεται πως εχουν διαμετρο 16,42,45 και 75 μετρα,ενώ φθανουν σε ταχυτητες πανω από 7.000 χλμ/ωρα.
Στα 1952 εντοπιστηκαν «ιπταμενοι δισκοι» πανω από την Κορεα και ο Τυπος αναφερει πως εντοπιστηκαν κατά τη διαρκεια ασκησεων του ΝΑΤΟ στην Αλσατια το Φθινοπωρο του 1954.
Δεν είναι δυνατον πλεον να αμφισβητηθει η υπαρξη των ιπταμενων δισκων.Το γεγονος όμως είναι πως την υπαρξη τους αυτή την αρνουνται κυριως στην Αμερικη,επειδη ισως η αναπτυξη των Ηνωμενων Πολιτειων δεν προχωρησε αρκετα ώστε να ανταγωνιζεται την Σοβιετικη Ενωση.
Φαινεται πως χωρις καμια αμφιβολια αυτοι οι ιπταμενοι δισκοι είναι πολύ ανωτεροι από τα συμβατικα αεροπλανα,συμπεριλαμβανομενων των συγχρονων μηχανων τουρμπο τζετ.Ξεπερνουν τις ικανοτητες πτησης,την δυνατοτητα φορτιου και χειρισμων και ετσι γινονται ασυναγωνιστοι».
Ο παλαιοτερος ισχυρισμος που εγινε από καποιο ατομο για την κατασκευη ενός πολεμικου ιπταμενου δισκου εγινε από τον Τζιουζεπε Μπελουζο στις 27 Μαρτιου του 1950.Την εποχη εκεινη ενας αριθμος από αναφορες για ιπταμενους δισκους εμφανιστηκε στα Ιταλικα Μεσα Ενημερωσης και το Ευρωπαικο ενδιαφερον για το θεμα ηταν υψηλο.
Την ιδια ημερομηνια η Ιταλικη εφημεριδα «II Mattino Dei’ Italia Centrale» εξεδωσε με αοριστιες και ασαφεις εικονογραφησεις τον ισχυρισμο του Μπελουζου πως ένα κυκλικο αεροπλανο αναπτυχθηκε από τα 1942 πρωτα στην Ιταλια και μετα στη Γερμανια.Η ιταλικη ιδεα υποτιθεται πως αναπτυχθηκε από τους Γερμανους στη Β.Α. Νορβηγια.Το ιδιο θεμα εμφανιστηκε επισης και στις εφημεριδες «II Corriere Della Sera», «LaNatione», «La Gazeta del Popolo» και στην  «II Corriere dInformatione» στις 29-30 Μαρτιου του 1950 μ’ένα σχολιο του Στρατηγου Ραντζα των Ιταλικων αεροπορικων δυναμεων,που απερριπτε τους ισχυρισμους του Μπελουζο.
Φαινεται πως ο Μπελουζο δεν ισχυριστηκε πως ο δισκος πεταξε κατά τη διαρκεια του πολεμου,αλλα πως ειχε αναπτυχθει επιτυχημενα από τα 1950 για να μπορει να μεταφερει ατομικη βομβα.
Αυτή η εξελιξη δημιουργησε έναν ιπταμενο δισκο διαμετρου 10 μετρων με πολύ ελαφρα υλικα.Γνωριζουμε το παρελθον του Μπελουζο και τις ικανοτητες του.Ο Βεργκα γραφει πως εζησε από τις 25 Νοεμβριου του 1876 εως τις 21 Μαιου του 1952,πως ηταν ειδικος στις τουρμπινες και πως εξεδωσε σχεδον πενηντα τεχνικα βιβλια.Εξελεγη στο προπολεμικο κοινοβουλιο και από το 1925 ως το 1928 υπηρετησε ως Υπουργος Εθνικης Οικονομιας.Υπαρχει ένα βιβλιο του με τεχνικα σχεδια που μεταφραστηκε στα Αγγλικα στα 1926.Είναι πολύ λογικο να ανεπτυξε μια σειρα από τεχνολογικα σχεδια,δεν φαινεται όμως να ισχυριστηκε ποτε πως κατασκευασε ιπταμενους δισκους,ουτε πως κατονομασε εκεινους που εργαζονταν για τους Γερμανους στη Νορβηγια.
Αξιζει να σημειωσουμε πως αρκετες μεταγενεστερες πηγες αλλαξαν το ονομα του ατομου αυτου που σιγουρα ειχε καποιο τεχνικο υποβαθρο από Μπελουζο σε Μπελοντζο.
Τα νεα ταξιδευουν γρηγορα.Ο Βεργκα πιστευει πως η ιστορια του Μπελουζο εμφανιστηκε στη Γερμανια,οπου σιγουρα προκαλεσε μεγαλο ενδιαφερον.Μετα από την εμφανιση των ισχυρισμων του Μπελουζο καποιος Ρουντολφ Σριβερ εκανε παρομοιους ισχυρισμους σ’ένα αρθρο για ιπταμενους δισκους στην εφημεριδα «Der Spiegel» στις 30 Μαρτιου του 1950.
Ισχυριστηκε επισης πως τα ανεπτυγμενα σχεδια ξεκινησαν στα 1942 οπου πιστεψε αργοτερα πως επεσαν στα χερια των Αμερικανων η των Γερμανων.Το αρθρο περιειχε ένα υπεροχο σχεδιαγραμμα το οποιο εμοιαζε σαν αυτό που σχεδιασε αργοτερα ο Οττο Λιλιενθαλ,του ελειπαν όμως οι τεχνικες πληροφοριες.Αυτό επαναληφθηκε από τα αλλα Μεσα Ενημερωσης.Λεγεται πως σχεδια ιπταμενων δισκων βρεθηκαν στην κατοχη του Σριβερ αφου πεθανε στα τελη του 1950.Φαινεται πως ο Σριβερ τον Μαρτιο του 1950 εργαζοταν για τις Αμερικανικες δυναμεις στη Γερμανια,μοιραζοντας αντιγραφα της εφημεριδας «Stars and Stripes» στις Αμερικανικες βασεις.Ο Βλαντιμιρ Τερζινσκι ισχυριζεται πως όλα αυτά δεν ηταν παρα μια καλυψη για την παρανομη διακινηση πολυτιμων διαφορων ειδων των Ναζι που περασαν στην παρανομια.Ο Χαρμπινσον λεει πως ο «ιπταμενος δισκος» του ηταν ετοιμος για δοκιμη στις αρχες του 1944 με την επελαση όμως των Αμερικανικων στρατευματων στη Γερμανια οι δοκιμες ακυρωθηκαν και ο ιπταμενος δισκος καταστραφηκε.
Υπαρχει μια συνεντευξη που δοθηκε από τον Δρ.Ριτσαρντ Μιθε,τον Γερμανο αεροναυπηγο και πρωην συνταγματαρχη στη Γαλλικη εφημεριδα «France Soir» στις 7 Ιουνιου του 1952.Στην ιδια εφημεριδα εμφανιστηκε και η φωτογραφια του Δρ.Μιθε.Στην συνεντευξη του αυτή δινει συγκεκριμενες λεπτομερειες για το στρατιωτικο του παρελθον και ισχυριζεται πως κατασκευασε έναν ιπταμενο δισκο,τον V7,ΣΤΑ 1944,τις μηχανες του οποιου βρηκαν οι Ρωσοι στο Μπρεσλαου.
Από τον Απριλιο του 1943 διοικουσε μια ομαδα τεχνικων της 10ης Γερμανικης Στρατιας στο Εσσεν στο Στετιν και το Ντορτμουντ,οπου γινονταν ερευνες πανω σε μυστικα Γερμανικα οπλα.
Δεν κατονομαζει κανεναν από τους εξι αλλους μηχανικους με τους οποιους λεει ότι συνεργαστηκε,λεει όμως πως τρεις από αυτους είναι νεκροι και οι αλλοι τρεις απηχθησαν από τους Ρωσους.
Αποψη του είναι πως οι ιπταμενοι δισκοι που βλεπουμε εχουν κατασκευαστει από τους Ρωσους με τις γνωσεις των τριων απαχθεντων συναδελφων του.Το πιο σημαντικο σημειο στη συνεντευξη αυτή είναι πως ο Μιθε δεν εχει καμια σχεση με τις ΗΠΑ,το Σχεδιο Συνδετηρας η οτιδηποτε άλλο παρομοιο.Το αρθρο λεει πως πριν την Γερμανικη παραδοση εγκατελειψε το Μετωπο για να συστρατευτει με την Αραβικη Λεγεωνα που ειχε βασεις στην Αντις Αμπεμπα και στο Καιρο,οπου ενας αριθμος Αμερικανων αξιωματουχων ειχε αναδιοργανωθει εκει.Λεει επισης πως εργαστηκε μαζι με αλλους για να ανακατασκευασει τη μηχανη.Την εποχη της συνεντευξης τον απελασαν από την Αιγυπτο για να οδηγηθει τελικα στο Τελ Αβιβ.Αποτελεσμα ηταν η διακοπη των διπλωματικων σχεσεων αναμεσα στη Γερμανια και την Αιγυπτο.
Όπως παντα,δεν γνωριζουμε πως πετουσε η πως λειτουργουσε ο ιπταμενος δισκος τον Σεπτεμβριο του 1952,όμως το Ιταλικο περιοδικο «Tempo» εξεδωσε καποιες θολες φωτογραφιες που υποτιθεται πως εληφθησαν στη Βαλτικη στις 17 Απριλιου του 1944,όταν δοκιμαζοταν ο ιπταμενος δισκος του Μιθε.Το αρθρο επεμενε στον ισχυρισμο πως οι Ρωσοι ειχαν παρει στα χερια τους τα μυστικα αυτων των θαυματουργων ιπταμενων δισκων.
Ο Χαρμπινσον ισχυριζεται πως ο Τζωρτζ Κλαιν,πρωην μηχανικος που εργαζοταν με τον Αλμπερτ Σπεερ στο Υπουργειο Εξοπλισμων και Πυρομαχικων ηταν αυτοπτης μαρτυρας και αποκαλυψε στον Τυπο αυτά που στην πραγματικοτητα ειχε δει,δηλαδη τη δοκιμαστικη πτηση του δισκου του Σριβερ η καποιου παρομοιου,κοντα στη Πραγα,στις 14 Φεβρουαριου του 1945.
Ο Ρεντφερντ και ο Ντοουνες παρουσιαζουν μια αναφορα της CIA στις 27 Μαρτιου του 1954 που λεει : «Μια Γερμανικη εφημεριδα (δεν την κατονομαζει) προσφατα εξεδωσε μια συνεντευξη με τον Τζωρτζ Κλαιν,διασημο Γερμανο μηχανικο και ειδικο αεροσκαφων,που περιεγραψε την πειραματικη κατασκευη ιπταμενων δισκων που πραγματοποιηθηκε στο διαστημα 1941-1945.
Ο Κλαιν ανεφερε πως ηταν παρων όταν στα 1945 πιλοταρησε για πρωτη φορα έναν ιπταμενο δισκο ο οποιος απογειωθηκε και αγγιξε την ταχυτητα των 1300 μιλιων/ωρα μεσα σε τρια λεπτα.
Τα πειραματα κατεληξαν σε τρια σχεδια : Αυτό που σχεδιασε ο Μιθε ηταν ένα αεροσκαφος που ειχε τη μορφη δισκου,με διαμετρο 132 ποδια,που δεν περιστρεφοταν.Από ένα άλλο σχεδιασαν οι Χαμπερμπολ και Σριβερ.Αυτά αποτελουντο από μεγαλους κυκλους που περιστρεφονταν,στο κεντρο των οποιων υπηρχε μια κυκλικη καμπινα για το πληρωμα.Όταν οι Σοβιετικοι κατελαβαν την Πραγα οι Γερμανοι κατεστρεψαν κάθε ιχνος του σχεδιου «ιπταμενοι δισκοι» και τιποτε δεν ακουστηκε για τον Χαμπερμπολ και τους βοηθους του.
Η Γερμανικη εφημεριδα πρεπει να ηταν η ‘Welt Am Sonntag’ της 25ης Απριλιου του 1953.Σ’αυτην υπαρχει μια φωτογραφια του Τζωρτζ Κλαιν που δειχνει το ιδιο αοριστο διαγραμμα που αναπαραγει ο Λουσαρ.
ΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ
Κατά τη διαρκεια του Β’Παγκοσμιου Πολεμου οι Γερμανοι εστελναν πλοια και αεροπλανα στη Νεα Σβαμπενλαντ στην Ανταρκτικη,με εξοπλισμο για μαζικα υπογεια συγκροτηματα,παρομοια με αυτά που ειχαν κατασκευασει στην Θουρηγκια και στα ορη Χαρτζ της Γερμανιας.Λεγεται πως κατά το τελος του πολεμου,καποιοι από τους επιστημονες και τους μηχανικους που εργαστηκαν στον σχεδιασμο των ιπταμενων δισκων,δραπετευσαν από τη Γερμανια με τη βοηθεια υποβρυχιων και κατεληξαν σε υπογειες βασεις στην Ανταρκτικη,οπου και συνεχιζαν να κατασκευαζουν ακομη πιο προηγμενους ιπταμενους δισκους και πως οι Αμερικανοι και οι Σοβιετικοι,όταν εμαθαν γι’αυτό,χρησιμοποιησαν τους Γερμανους επιστημονες που ειχαν συλλαβει,αλλα και τα τεχνικα εγγραφα που ειχαν στα χερια τους για να κατασκευασουν τους δικους τους ιπταμενους δισκους.
Ένα από τα πρωτοπορα μελη της αναπτυξης ιπταμενων δισκων στη Γερμανια,απηχθη από τους Σοβιετικους ενώ ένα άλλο απηχθη μαζι με τον Βερνερ Φον Μπραουν και οδηγηθηκε στις ΗΠΑ.
FOO – FIGHTERS
«Ένα κεντρο που διοικουσε ο Σπεερ και το Τεχνικο Γενικο Επιτελειο των Ες – Ες ειχε υιοθετησει την ιδεα να χρησιμοποιησει ραδιοφωνικες παρεμβολες στις πολύ πιο εξελιγμενες ευαισθητες και αρα τρωτες ηλεκτρονικες μηχανες των Αμερικανικων νυχτερινων καταδιωκτικων…Ετσι γεννηθηκε η γνησια ιπταμενη μηχανη.Ηταν σφαιρικη και εμοιαζε με το κελυφος μιας χελωνας.Κινειτο με μια ειδικη μηχανη τουρμπο τζετ που οι αρχες της λειτουργιας της μας θυμιζουν μια μηχανη του Ηρωνα.Η μηχανη αυτή δημιουργησε φωτεινες φλογες.Ετσι ονομαστηκε Fauerball(σφαιρες φωτιας).
Δεν ηταν οπλισμενη και δεν ειχε πιλοτο.Ελεγχοταν με ραδιοσηματα κατά τη στιγμη της απογειωσης και τοτε αυτοματα ακολουθουσε το εχθρικο αεροπλανο από τις φλογες της εξατμισης και πλησιαζε αρκετα κοντα.Το σχεδιο «Fauerball» δημιουργηθηκε για πρωτη φορα στις αεροναυπηγικες εγκαταστασεις στη Βιεννη.Ένα ατομο που ειδε τις πρωτες δοκιμες της εφευρεσης αυτης ειπε πως κατά τη διαρκεια της μερας εμοιαζε σαν ενας λαμπρος δισκος που στρεφεται γυρω από τον αξονα του και κατά τη διαρκεια της νυχτας εμοιαζε σαν μια φλεγομενη σφαιρα.
Ο Χερμαν Γκερινγκ που ελεγξε την πορεια του εργου αρκετες φορες ηλπιζε,όπως συνεβη στην πραγματικοτητα πως η μηχανικη αυτή αρχη θα μπορουσε να χρησιμοποιηθει αργοτερα σαν ένα επιθετικο οπλο,ικανο να φερει επανασταση στις αερομαχιες.
Όταν οι Ρωσοι αρχισαν να πιεζουν την Αυστρια η κατασκευη των πρωτων σφαιρων φωτιας πραγματοποιειτο σ’ένα αριθμο υπογειων εγκαταστασεων των εργοστασιων Ζεππελιν.
Τα Foo-Fighters περιειχαν μια πολύ ισχυρη εκρηκτικη γομωση που μπορουσε να τα καταστρεψει σε περιπτωση βλαβης του συστηματος αυτοματης πλοηγησης,όταν ηταν αδυνατος πλεον ο ελεγχος τους.Εκατονταδες μελη πληρωματων αεροσκαφων ανεφεραν πως ειδαν και κατεγραψαν αυτό που σημερα ονομαζουμε Foo-Fighters κατά το Β’ Παγκοσμιο Πολεμο.
Το πιο εξεχον μελος της κοινωνιας Βριλ (Vril),ηταν ο Καρλ Χαουζχοφερ (Karl Haushofer),ενας εμπιστος των Χιτλερικων,Εςς (Hess) και Ροζενμπουργκ (Rosenburg).Ο Αλφρεντ Ροζενμπουργκ (Alfred Rosenburg) και ο Αδολφος Χιτλερ ο ιδιος,ανηκαν στην οργανωση Θουλη.Το ιδιο και ο Ρουντολφ Ες (Rudolf Hess)!
Αυτά ηταν τα ατομα,που ηταν υπευθυνα για το μυστικο προγραμμα ‘ιπταμενων δισκων’ των Ναζι.Ενας από τους επιστημονες που ειχε σχεση με τα πρωτα ναζιστικα προγραμματα ‘ιπταμενων δισκων’,ηταν φυσικα ο Βικτορ Σαουμπεργκερ (Victor Sshauberger),που παρουσιαστηκε στην Αμερικη μετα από τον πολεμο,και φημολογηθηκε ότι εργαζοταν σε ένα ακρως απορρητο προγραμμα ‘ιπταμενων δισκων’ στο Τεξας,για την κυβερνηση των Ηνωμενων Πολιτειων,μεχρι το θανατο του το 1958.Λεγεται,ότι μερικα από τα πρωτοτυπα που αναπτυχθηκαν,είναι εξελιγμενα μοντελα (σχετικα με την προωθηση) των μοντελων του Σαουμπεργκερ.Η Σαλισμπατ (Salisbat) από τον Καναδα αναφερει καποιες πληροφοριες για τον Σαουμπεργκερ,ο οποιος μπορει να εχει θεωρηθει ο ‘Αινσταιν’ της αεροναυτικης της εποχης του,αν και δεν εγινε τοσο γνωστος,οσο ο διασημος ασπρομαλλης Εβραιος επιστημονας.
Ο Σαουμπεργκερ ανεπτυξε,συμφωνα με τις υπαρχουσες πληροφοριες,διαφορα πρωτοτυπα σκαφων με μορφη δισκου για τους Ναζι,που λειτουργουσαν με βαση τις ακολουθες αρχες :
Μοντελο 1 : το συμβατικοτερο σχεδιο,με βαση τη σημερινη λογικη.Χρησιμοποιουσε μια τυποποιημενη γερμανικη μηχανη πυραυλου και για την κατευθυνση ένα συμβατικο πηδαλιο.
Μοντελο 2 : μια παραιτερω βελτιωση του μοντελου 1,με μια ριζικη μεταβολη: Ένα ειδικα σχεδιασμενο ‘περιστροφικο φτερο’ σταθεροποιουσε και κατευθυνε το σκαφος.Αυτό το πρωτυπο ηταν πιο ευχρηστο και πιο γρηγορο.
Μοντελο 3 : εξαιρετικα γρηγορο,χρησιμοποιωντας ένα αεριωθουμενο συστημα προωθησης.Ικανο να αναπτυξει ταχυτητες πανω από 6.000 χλμ./ωρα.Το μιγμα καυσιμων παρηγαγε ιχνη καπνου,δυνατη μυρωδια,και μερικες φορες φλογες και σπινθηρες.Το συστημα προωθησης του δισκου παρηγαγε οξεις ηχους.Το σκαφος ηταν ικανο να αναπτυσσει τεραστια επιταχυνση η να αιωρειται ακινητο.Μπορουσε να σταματησει η να ξεκινησει πολύ αποτομα και παρηγαγε δυνατους υπερηχητικους ηχους καθως εσπαγε το φραγμα του ηχου.
Ηταν εξοπλισμενο με πτυσσομενο συστημα προσγειωσης.Οι απογονοι του Μοντελου 3,ακομα στο σταδιο προγραμματισμου κατά τη διαρκεια των μεσων της δεκαετιας του 1940,χρησιμοποιουσαν το γηινο μαγνητικο πεδιο στα συστηματα προωθησης τους.Αυτοι οι ιπταμενοι δισκοι των Ναζι,ηταν τελειως αθορυβοι.Δεν παρηγαγαν καθολου φλογες η καπνους,και η εξωτερικη επιφανεια τους,αποτελουμενη από ένα μυστικο κραμα που ονομαζονταν Ιμπερβιουμ (impervium),ειχε την δυνατοτητα να αλλαζει χρωματα καθως το σκαφος επιταχυνε στον ουρανο με ταχυτητες πανω από 10.000 χλμ./ωρα.Με εξαιρετικες δυνατοτητες μανουβραρισματος,αυτοι οι ιπταμενοι δισκοι των Ναζι,που ονομαστηκαν Φαιτερς (Fighters) από τα πληρωματα των Συμμαχικων βομβαρδιστικων,μπορουσαν να αλλαξουν υψος και πορεια εντελως αιφνιδιαστικα.
Από τον Μαρτιο του 2000 τα σκαφη Βριλ και Χαννεμπου εγιναν γνωστα στο ευρυ κοινο.Αναμεσα τους και τα σκαφη που βασιστηκαν στην ηλεκτροβαρυτητα η σε καποια αγνωστη για μας φυσικη:
1.Το σκαφος της Εταιρειας Βριλ.Λεγεται πως είναι μια μηχανη του χρονου που χρειαστηκε δυο χρονια πειραματων.Αποσυναρμολογηθηκε στα 1924 και σταλθηκε στο ‘Αουσμπουργκ’.Το σχεδιο του λεγεται πως βασιστηκε σε πληροφοριες που πηραν από τον αστερα Αλμπεμπαραν (Α του Ταυρου).
2.RFZ-1.Ηταν ένα κυκλικο αεροσκαφος.Ο δισκος αυτος κατασκευαστηκε στα μεσα του 1934 από την εταιρεια Βριλ.
3.RFZ-2.Ολοκληρωθηκε στα τελη του 1934 από την εταιρεια Βριλ και ειχε μηκος 16 ποδια και ηταν το πρωτο που κινουνταν με την ωθηση του μαγνητικου πεδιου.Λειτουργουσε στα 1940,όπως φαινεται από μια φωτογραφια που εληφθη στο Νοτιο Ατλαντικο.
4.RFZ-4.Επροκειτο για ένα δοκιμαστικο σκαφος που κινειτο με προπελα,για να μελετα,ένα σκαφος με μορφη δισκου.Σχετιζοταν με τη μοναδα Ε4 Schutzstaffel (SS).
5.RFZ-5.Γνωστο και ως Χαννεμπου Ι.Πεταξε τον Αυγουστο του 1939.Ειχε διαμετρο 83 ποδια και υπαρχουν φωτογραφιες του που λεγεται πως το αποθανατισαν πανω από τη Πραγα.Μ’ένα πληρωμα 8 ατομων λεγεται πως εφθασε σε υψος 12.000 ποδων,στην ανω ατμοσφαιρα..Αναπτυξε ταχυτητα 4800-17000 χλμ./ωρα και ειχε ικανοτητα  πτησης 5,5 χλμ. στον αερα.
6.RFZ-6 (Χαννεμπου ΙΙ).Το εργο ξεκινησε πριν το τελος του 1942.Ειχε διαφορα σχηματα από 85 ποδια ως 100 ποδια σε διαμετρο και από 30 ως 36 ποδια σε υψος.Εγινε γνωστο από διασημες φωτογραφιες των Ανταμσκι και Νταρμπισαιρ.Αναπτυξε ταχυτητα από 6.000-21.000 χλμ./ωρα,με πληρωμα 9 ανθρωπων.Ειχε ικανοτητα 55 χλμ.στον αερα.
7.Χαννεμπου ΙΙΙ.Ενας δισκος σχεδιασμενος για το μακρινο διαστημα.Διαφορες φωτογραφιες δειχνουν ποικιλιες στον σχεδιασμο.Πανω από 400 ποδια διαμετρο.Εχει επισης αναφερθει και ένα Χαννεμπου IV.Ειχε πληρωμα 32 ανθρωπων και με ταχυτητες από 7.000 εως 40.000 χλμ./ωρα,ειχε ικανοτητες πτησης 8 εβδομαδες στον αερα.
8.Το σχεδιο «Ανδρομεδα».Ένα μεγαλο αεροσκαφος που σχεδιαστηκε από το SS E4 για διαγαλαξιακα ταξιδια,ικανοτητας πανω από 100 τονους και με μακρος 300 ποδια.Ειχε το σχημα «πουρου».

Αλλα σκαφη :
Οι τυποι αυτοι μπορει να συνδιαζονται με γνωστη η αγνωστη φυσικη.Τα σκαφη Βριλ ειχαν διαμετρο 20 ως 40 ποδια.
1.RFZ-7T.Οι εργασιες για την κατασκευη του ξεκινησαν στα 1942,σ’ένα δισκο φτιαγμενο από τον Μιθε μετα από τον Μπελοντζο,τον Σριβερ και τον Χαμπερμπολ.Ένα «ικανο,λειτουργικο,ελαφρυ σκαφος»
2.Βριλ Ι.Ένα σκαφος μονοθεσιο 36 ποδιων που δοκιμαστηκε πριν το τελος του 1942.Πεταξε με ταχυτητα 7.000 μετρων/ωρα από την περιοχη του Βραδεμβουργου και μπορουσε στιγμιαια να αλλαξει κατευθυνση.
3.Βριλ ΙΙ.Ενας κινητηρας αερος-υδατος στο κεντρο του σκαφους μπορουσε να λειτουργησει με την ταχυτητα ενός κυκλωνα και ετσι συμφωνα με την Αρχη του Σαουμπεργκερ εξουδετερωνε τη βαρυτητα,όπως και το σκαφος Βριλ Ι.Αναφερθηκε επισης πως υπηρξαν Βριλ VII και Βριλ IX.
4.V 7.Πιθανον να συμπεριλαμβανεται στα οπλα αντιποινων.Λειτουργουσε με 12 μηχανες τζεt BMW.Εφθανε στα 78.000 ποδια,αργοτερα στα 80.000 ποδια στις πρωτες δοκιμες που εγιναν πανω από την Βαλτικη θαλασσα.

ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Από διαφορους ερευνητες μαθαινουμε,ότι τα πρωτα μελη των ναζιστικων κοινωνιων ΘΟΥΛΗ (Thule) και ΒΡΙΛ (Vril) χρησιμοποιουσαν μεθοδους φυσικης,σε μια προσπαθεια να επιτυχουν τηλεπαθητικη επαφη με ‘εξωγηινους’.Προφανως ηρθαν σε επαφη με κατι-ειτε εκεινο το ‘κατι’ ηταν οι εξωγηινοι,δαιμονες,η και τα δυο.Οποιοσδηποτε η οτιδηποτε προεκυψε μεσω αυτων των καναλιων επικοινωνιας,στην πραγματικοτητα επηρεασε πολύ τη ναζιστικη φιλοσοφια,συμπεριλαμβανομενης της αποψης περι της φυλετικης γενοκτονιας.
Ο Χιτλερ ηταν πολύ εντυπωσιασμενος με το μυθιστορημα ‘Η επερχομενη φυλη’,που γραφτηκε από τον Μπουλβερ Λυττον,τον συγγραφεα του βιβλιου ‘Οι τελευταιες ημερες της Πομπηιας’.
Αυτό το μυθιστορημα περιεγραφε μια ιστορια ενός ανθρακωρυχου που ειχε ανακαλυψει  ένα βασιλειο κατω από την επιφανεια της γης.Εκει ζουσε μια φυλη ανθρωπων που ειχαν εγκαταλειψει την επιφανεια της γης,κατά τη διαρκεια ενός αρχαιου κατακλυσμου.Αυτοι οι ανθρωποι ειχαν μαθει να εκμεταλλευονται μια ηλεκτρομαγνητικη δυναμη αποκαλουμενη ΒΡΙΛ (Vril),και προγραμματιζαν μια ημερα να επιστρεψουν από τον υπογειο κοσμο τους,και να ανακαταλαβουν τον εξωτερικο κοσμο.
Ο Χιτλερ ενθαρρυνε την ελιτ των μυστικων και εμπιστων Ναζι του,να πειραματιστει με τη δυναμη ΒΡΙΛ και να ιδρυσει την ‘Κοινωνια ΒΡΙΛ’.Οι Γερμανοι ακριβως πριν από τον Β’Π.Π.,περιδιαβαιναν σε ολο το Νέο Μεξικο εξερευνωντας τα ορυχεια,αγοραζοντας εδαφη επανω και κατω από αυτά,κλπ.Αυτό είναι ενδιαφερον σε σχεση με τις υποτιθεμενες υπογειες βασεις κοντα στην Ντουλτσε (Dulce) και σε άλλες κοινοτητες της περιοχης.Αποστολες στα Ιμαλαια αναφερουν συνεργασια των Ναζι με Θιβετιανους μαγους και για υπογεια βασιλεια που κατοικουνταν στο παρελθον από ερπετομορφα ανθρωποειδη.Αναφορες για το υπογειο βασιλειο -‘Παταλα’ η ‘Νεγαλοκα’ από τους Ινδουιστες αποκρυφιστες,αλλα και για ένα θρυλικο υποκοσμο που αποτελειτο από 7 επιπεδα,με τη σατανικη πρωτευουσα Μπογκα-Βιτα,ηταν το σπιτι μιας φυλης ερπετομορφων πλασματων-που αποκαλουνταν Ναγιας-που ειχαν δραπετευσει υπογεια μετα από έναν προιστορικο πολεμο για την κυριαρχια της επιφανειας του πλανητη,με την ανθρωπινη φυλη-εκαναν τους Ναζι αλλα και τους μυστικους Ασιατες συμμαχους τους να πιστεψουν σε ένα τετοιο κοσμο.Επισης εξερευνητικες αποστολες των Ναζι εγιναν στο Βορειο και στο Νοτιο Πολο,πριν να αρχισει ο πολεμος.
Ο Χιτλερ γοητευτικε από το εργο του Λυττον ‘Η επερχομενη φυλη’,και διαδραματισε ένα μεγαλο ρολο στη διαμορφωση  των θεωριων του περι «εξοχων φυλων».Ασχετα με το αν αυτό ηταν αληθινο η όχι,το γεγονος είναι,ότι αυτές οι πεποιθησεις διαδραματισαν έναν ισχυροτατο ρολο στα κινητρα των πολιτικων που ακολουθησαν οι Ναζι.
Στους εβραικους μυθους το φιδι περιγραφεται μερικες φορες ως μεταλλαγμενο ερπετομορφο πλασμα με ανθρωπινη μορφη,και αυτή η περιγραφη σταδιακα χρησιμοποιηθηκε στον συμβολισμο της διαφθορας η του Σατανα με ανθρωπινη μορφη και συμπεριφορα.Ως αποτελεσμα της υπερβολικης ζηλιας τους για το γεγονος,ότι ο Δημιουργος ειχε ευνοησει την ανθρωπινη κυριαρχια πανω στη παγκοσμια δημιουργια και πανω στη φυλη τους,συμφωνησαν με τους διαβολους η εκπτωτους αγγελους,να τους δηλωσουν υποταγη και να τους δινονταν σε ανταλλαγμα υπερφυσικη δυναμη η εξουσια πανω στην υπολοιπη δημιουργια,καθως επισης και πανω στην ανθρωπινη φυλη,την οποια περιφρονουσαν.
Ο Ουλιαμ (William P.L.),πιλοτος της αμερικανικης αεροποριας μιλα για ένα παραξενο σεναριο που ειχε ακουσει κατά την διαρκεια μιας συζητησης με ανθρωπους της CIA και της Υπηρεσιας Πληροφοριων με τους οποιους ειχε επαφες και –που ανεξαρτητα αν ηταν αληθινο η όχι- η αναφορα των ισχυρισμων εθετε σε κινδυνο την φημη και την αξιοπιστια του.
Το 1933 περιπου,οι Βαυαροι-Ναζι ανακαλυψαν τα υπολειμματα ενός ιπταμενου δισκου που ειχε καταρριφθει,και στη συνεχεια ηρθαν σε επαφη με μια φυλη εξωγηινων-που αποτελουνταν από δυο τυπους της φυλης των ερπετων και ο ενας ηταν κοντος με γκρι χρωμα και ο άλλος ψηλος με φολιδωτο πρασινο δερμα.Με καποιο τροπο η ναζιστικη συμμαχια με τους εξωγηινους ειχε διαρρευσει στην CIA,και εγινε μια διαπραγματευση για ένα εμποριο τεχνολογιας μεταξυ της CIA και των ‘εξωγηινων’.Αυτή η διαπραγματευση εγινε μετα το τελος του Β’ Π.Π..Η CIA θα ελαμβανε την προηγμενη τεχνολογια ενώ συγχρονως συμφωνησαν να αγνοησουν τις απαγωγες των ανθρωπων και τον ακρωτηριασμο των βοειδων για ‘επιστημονικους’ λογους.
Ολοκληρη η επιχειρηση επιτηρηθηκε από μια ομαδα αποκαλουμενη MJ-12,η οποια εκτελεσε τους ‘στοχους’ μεσω των NSA,CIA,NRO και αλλων μυστικων υπηρεσιων.Οι ανταλλαγες θα πραγματοποιουνταν σε δυο υπογειες βασεις που θα κατασκευαζονταν με την ‘εξωγηινη’ βοηθεια,μια κοντα στη Ντουλτσε (Dulce),στο Νέο Μεξικο και μια άλλη κατω από τη λιμνη Γκρουμ (Groom Lake) (Περιοχη 51).Όλα πηγαν συμφωνα με το σχεδιο,εως οτου μαθευτηκε,ότι οι ‘εξωγηινοι’ δεν σκοπευαν ποτε να τηρησουν το μερος τους από τη συμφωνια.Η τεχνολογια τους θα μπορουσε να χρησιμοποιηθει μονο στις βασεις και με την επιβλεψη τους,και επιπλεον ολο και περισσοτεροι απαχθεντες δεν επιστρεφονταν στο φυσικο τους περιβαλλον,όπως ειχαν υποσχεθει.
Επισης,οι ‘εξωγηινοι’ αρχισαν να παρενοχλουν τους εγκεφαλους του προσωπικου των βασεων και τελικα αποκαλυφτηκε ότι η τεχνολογια δεν ηταν τιποτα άλλο παρα ‘Δουρειος Ιππος’.
Μ’αυτόν τον τροπο,οι ‘εξωγηινοι’ κερδιζαν τον ελεγχο των βασεων και τους εγκεφαλους των καταλληλων ατομων στους διαφορους τομεις του στρατου καθως επισης και μεσω καποιου τροπου εμφυτευσης μικροτσιπ στον εγκεφαλο για να τον ελεγχουν.Αλλα μελη του προσωπικου αντικατασταθηκαν από τους ‘εξωγηινους’ με κλωνους,χρησιμοποιωντας την απεραντη τεχνολογια που οι ‘εξωγηινοι’ κατειχαν,και που τους επετρεπε να εμφανιζονται τουλαχιστον εξωτερικα ως ανθρωποι,και η διεισδυση στην κοινωνια μας αρχισε με προφανη σκοπο την προετοιμασια για μια μελλοντικη μαζικη εισβολη.Όταν η συνωμοσια ανακαλυφθηκε,φιλονικιες ξεσπασαν στις υπογειες βασεις.Το προσωπικο της Ντουλτσε διεισδυσε στα βαθυτερα τμηματα των λαβυρινθων το 1979,που ελεγχονταν από τους ‘εξωγηινους’,και εκει ανακαλυφθηκαν τα υπολειμματα χιλιαδων απαχθεντων σε κατασταση ψυξης,ανθρωπινων μελων,και αλλων που βρισκονταν φυλακισμενοι σε κλουβια.Αποτελεσμα αυτης της ανακαλυψης ηταν να ξεσπασουν οι λεγομενοι ‘πολεμοι της Dulce’,οπου πηραν μερος στρατιωτικες ομαδες όπως οι Black Berets,AF BlueBerets,Delta Forces,μυστικες υπηρεσιες και πρακτορες του FBI.Σ’αυτές τις συγκρουσεις,τοσο ανθρωπινες οσο και ‘εξωγηινες’ δυναμεις ασφαλειας σκοτωθηκαν.Εντουτοις,όταν οι συγκρουσεις τερματιστηκαν,οι ‘εξωγηινοι’-που αριθμητικα ηταν περισσοτεροι από τους ανθρωπους-μετα την ολοκληρωση των συγκρουσεων κατορθωσαν να παρουν τον ελεγχο των βασεων.Για δυο χρονια κάθε επικοινωνια με τους ‘εξωγηινους’ σταματησε και η CIA χωριστηκε σε δυο ομαδες.Η μια  ηταν υποστηριζομενη από Ναζι,ονομαζοταν Υδροχοοι-Aquarius και θελησε να κατευνασει τους ‘εξωγηινους’ και να συνεχισει την συνεργασια μαζι τους,με σκοπο το προσωπικο κερδος και τις ελπιδες της συνεχισης του ‘κοινου σχεδιου’ για την παγκοσμια κυριαρχια.
Η άλλη,ηταν μια ομαδα υποστηριζομενη από το ναυτικο που ονομαστηκε COM-12 και απερριπτε οποιαδηποτε μελλοντικη συνεργασια με τους εξωγηινους.Αντ’αυτου επεδιωξε την υπερασπιση του πλανητη από την ναζιστικη-εξωγηινη συμμαχια που προγραμματιζει μια καθολικη δικτατορια ‘νεας παγκοσμιας ταξης’,με τον απολυτο και κεντρικο ηλεκτρονικο ελεγχο κάθε ατομου.
Ένα από τα οπλα αντιμετωπισης αυτων των εξωγηινων,ηταν η κατασκευη μιας πυραυλικης κεφαλης με το ονομα Εξκαλιμπουρ (Excalibur) που θα μπορουσε να διαπερασει την επιφανεια της γης και προοριζοταν να καταστρεψει τον εχθρο στις υπογειες βασεις του.Επισης αναζητησαν συνεργασιες και αλλου για την μελλοντικη αντιμετωπιση αυτου του υπογειου εχθρου.
Τελος,ανεξαρτητα αν όλα αυτά ισχυουν η όχι,η πιστη στους εξωγηινους διαδραματιζει έναν σημαντικο ρολο στους μηχανισμους που αναπτυσσονται για μια τυχον πολεμικη προκλιση στο μελλον.
Γι’αυτό ο Προεδρος Ριγκαν,πριν από τη 42η γενικη συνελευση των Ηνωμενων Εθνων στις 21 Σεπτεμβριου του 1987 δηλωσε τα εξης και αντιμετωπιστηκε σοβαρα από τους εκπροσωπους των διαφορων εθνων εκει; «Στο παθος μας με τους ανταγωνισμους της στιγμης,ξεχναμε συχνα ποσα ενωνουν όλα τα μεκη της ανθρωποτητας.Ισως χρειαζομαστε καποια εξωτερικη,καθολικη απειλη για να μας κανει να συνειδητοποιησουμε αυτό τον κοινο δεσμο.Σκεφτομαι περιστασιακα ποσο γρηγορα οι διαφορες μας θα εξαφανιζονταν εάν αντιμετωπιζαμε μια εξωγηινη απειλη εξω από αυτόν τον κοσμο».


🍀 LIKE 🍀

MATTER IS MADE OF WAVES

Material Universe is solely made out of Waves in Aether Matter is made of waves. Nothing else exists but the aether. Yes, I realize that this may sound quite weird. However I know a lot about optics, waves and physics and this is why I strongly affirm the wave nature of matter. For example, one should answer this simple question: how does a photon work, from a mechanical point of view? Surely, nobody ever proposed an acceptable explanation. The point is that, as long as this question remains unanswered, nobody is entitled to believe that photons really exist. Up to now, it was just a convenient word hiding one’s ignorance. Additionally, there is absolutely no evidence of photons inside radio waves. There is no evidence of electric and magnetic fields inside them either because they may simply induce such fields inside matter as well without any need for carrying them all the way. Finally, the true nature of light, radio waves, electric and magnetic fields, gravity, energy, fields of force, electrons and matter itself is still totally unknown. Despite our immense knowledge, we are still standing in front of the Unknown. The goal is to find the truth. So our first step should be to propose hypotheses and examine them. Actually, this web site does explain all from a mechanical point of view. Nobody else ever proposed so many acceptable hypotheses. There are many revolutionary assumptions throughout these pages. If you are unable to propose some of your own, do not reject my ideas simply because they sound ridiculous. You should examine them first. And if you disagree with them, you need an acceptable reason. Ray Tomes – Matter is made of spherical standing waves. A standing wave is a wave that may be thought of as two waves traveling in opposite directions. For a particle, this means an incoming wave converging on the centre and an outgoing wave coming out of the centre, which is just the incoming wave after it travels through the centre. Seeing matter as real waves rather than just probabilities is consistent with the thinking of Schroedinger and de Broglie who established the important formula for the behaviour of particle waves. My own studies are consistent with Milo Wolff, Yuri Ivanov and Gabriel La Freniere and lead to the formulae of relativity and quantum mechanics in a realistic way without any hocus pocus. Geof Hazelhurst and Karen Howie have developed a substantial web site on this.

my twitter background!

LOVE

Popular Posts

LOOK HERE

LOOK HERE
HERE IT IS

WOMAN'S HEAR!

Ηφαιστειακή σιωπή...

Ηφαιστειακή σιωπή...
Απόψε πάλι η σκόνη της απραξίας θάμπωσε το σκοτάδι μου... ...Χαθήκαν οι άκρες στους δρόμους της ψυχής χαθήκαν οι αντοχές στους λυρικούς ύμνους της αναζήτησης μιας ακόμα νότας, για να ολοκληρωθεί η τελειότητα των αισθήσεων... Ο θυμός, έζεψε βιαστικά το χέρι της εκδίκησης και η συγχώρεση κάλπασε ξέφρενα ώσπου χάθηκε μέσα στους ίσκιους της σελήνης. Σε ήθελα εδω, κοντά μου μέσα μου... Ήθελα να σε αφήσω να νιώσεις τους παλμούς της αγωνίας μου, κορφολογώντας τα κρυμμένα μυστικά της σάρκας.... Ήθελα να σε αιχμαλωτίσω, με τα αγγελοδάχτυλα της μελωδίας του πόθου, εκει σιμά στη θάλασσα των νυχτερινών στεναγμών μου, απαρηγόρητα ανοιχτή σε όλες σου τις προσταγές... Μα με πρόλαβε η απουσία... Σύναξε κάθε υπόλοιπο αστεριού, κάθε κόκκο ζάχαρης των φιλιών σου και μ'άφησε γυμνή, να αφουγκράζομαι την ηφαιστιακή σιωπή όλων των αγέννητων δευτερολέπτων, αποζητώντας αυτοκαταστροφικά το τέλος στην υγρή φωτιά...

This is you!

Ronin.gr - widget IP και λειτουργικού